________________
पूर्वभवोमा परलोक भीरूपणानो घणो अभ्यास होगाथी अहीं भा प्रमाणे-'मने परलोकमां कन्यायकारक नहीं थाय' एम को के. अन्यथा भगवान चरम देहधारी अने अतिशय ज्ञानवाळा होबाथी भावो विचार थाय ज नहीं. १९.
त्यारपछी जिनेश्वरनो अभिप्राय जाणीने सारथिए ते सर्व जीवोने पांजरामाथी अने वाडाश्रोमांथी छोडाव्या, से वखते | प्रमुए हर्ष पामीने जे कयं ते कहे .* सो कुंडलाण जुअलं, सुत्तमं च महायमो। आहरणाणि अ सम्बॉणि, साहिस्स पणामए ॥२०॥
अर्थ-(महाययो ) मोटा यशाळा ( सो ) ते प्रभुए ( कुंडलाण ) कुंडळनुं ( जुअल ) युगल-चे कुंडळी ( मुत्तगं च ) तथा कटिसूत्र-कंदोरो (अ) तथा ( सब्वाणि ) सर्व चीजों अंगोपांगना (माहरणाणि) आभूषणो ( सारहिस्स) | सारथिने (पणामए) आप्यो-प्रीतिदान को. २०, __त्यारपछी करुणारसना समुद्ररूप अने ममग्र जीवोना हितकारक प्रभु वक्र ग्रहनी जेम तत्काळ त्यांथी पाछा वळवा. ते वखते शिवाराणी अने समुद्रविजय राजा प्रभुनी पासे प्राची मेधनी जेम नेत्रमाथी प्रश्रुनी धाराने मृकता सता बोल्या के ..." हे वन्म ! अंगीकार करेला विवाहनो त्याग करवाथी अमारा हर्षरूपी वृदने तु केम मुळथी उखडी नाखे छ ? भने मा कृष्णादिक यादवोने केम खेद पमाडे छ ? या कृष्णे तारे माटे उग्रसेन राजा पासे जाते जाने तेनी पुत्री मागी लीधी | थे, ते हवे शी गते तेने पोतानुं मूख देखाड़ी शकशे ? जीवता मरेला जेबी राजीमवी कन्यानुं पण हवे शुं थशे । चंद्र विना
