________________
राविनी जैम पति मिना खी शोभती नथी. तेथी । विवाह करीने अमने बहुनु मुख देखाड, अने अमारी आ प्रथम प्रार्थना सफळ कर." ते सांभळी भगवान् योन्या के-" हे पूज्यो! पाको आग्रह तमे मूकी धो. प्रियजनने हितकार्यमा ज प्रेरणा करती योग्य थे. जे स्त्रीनुं पाणिपीडन ज प्राणीपीडनरूप छे, अने जेनामा आसक्त थयेला प्राणी तत्काळ दुर्गतिने पामे के, तेवी खीओनो संग मारी जेवा मुमुक्षुने योग्य नथी. कारण के पंडिस पुरुषो परलोकना हितने माटे ज यल करे छे, परंतु मात्र प्रारंभा ज सुंदर अने परिणामे दारुण एवा काईने माटे यत्न करता नथी. " प्रा प्रमाणे भगवान् कहेता हता, ते ज चखते आसन कंपवाथी योग्य अवसर जाणीने लोकांतिक देवोए त्यो आवी भगवानने 'तीर्थ प्रवर्तावो' एम कयु. तथा ते देवोए समुद्रविजय विगैरे सर्वेने कहा के-" तमे सर्व पुण्यवंतो आवा हर्षने स्थाने खेद केम करो को ? आ भगवान् दीक्षा ग्रहण करी केवळज्ञान पामी चिरकाळ सुधी तीर्थने प्रवनावी त्रण जगतने आनंद प्रापवाना छे." या प्रमाणे देवानुं वचन सांभळी सर्व खुशी थया. पछी घेर जइ भगवान सांवत्मरिक दान देवा लाग्या.
अहीं श्रीनेमिकुमारने पाला वळेला जोइ राजीमती अत्यंत शोकातुर थइ मुच्चो पामीने पृथ्वीपर पडी गइ. तेने तेनी * सखीओए शीतळ उपचार करी चेतना पमाडी, त्यारे ते जाणे दुःखना उद्गार काढती होय तेम विलाप करवा लागी
के-“हे नाथ ! कोइपण दोष विना अकस्मात् आपने विषे रक्त एवी जे हु तेनो त्याग करी तमे क्यां गया? तमारी जेबाने भक्तजननी उपेक्षा करवी योग्य नथी. महापुरुषो पोतानो अाश्रित जन सदोष होय तोपण तेने तजता नथी. चंद्र कदापि कलंकने तजतो नथी, अने समुद्र बउवानळने तजतो नथी. एम छता पण हे प्रभु ! जो तमारे मने तजबी हती,
