________________
-" हे भाइ ! तमे खोटी शंका न करो. पूर्वना तीर्थंकरोए श्र श्रवणा भाइनो वृत्तांत एवो को छ के - यादववंशरूपी समुद्रनो उल्लास करवामां चंद्र समान बावीशमा तीर्थंकर श्री अरिने राज्यलक्ष्मीने भोगच्या विना ज दीक्षा ग्रहण करशे. वळी अत्यारे पथ समुद्रविजय विगेरे सर्वे तेने घणी प्रार्थना करे छे, तोपण ते बुद्धिमान एक कन्याने पण परणता नथी, तो ते श्रीनेमि शुं या राज्यने ग्रहण करे ? " या प्रमाणे बळरामे कक्षा छतां हरिना हृदयमाथी शंका गइ नहीं.
एकदा श्रीमकुमार उद्यानमां क्रीडा करवा गया हता. कृष्ण साधे हता. त्यां कृष्ण वासुदेवे तेने कछु के-" हे भाइ ! आपणे आपण चटनी परीक्षा करवा माठे द्वंद्वयुद्ध करीए "नेमिकुमारे क के " सामान्य माणसने उचित एवं द्वंद्वयुद्ध आप कर योग्य नथी. परंतु वळनी परीक्षा तो मात्र बाहु वाळवाथी पण थह शके छे. " आनुं तेनुं वचन अंगीकार करी हरिए पोतानो बाहु लांबो कर्योतेने प्रभुए कमळना नाळनी जेम तत्काळ नमावी दीधो भने पोतानो वज्र जेवो बाहुलांगो कर्यो. तेने वाळवा माटे वासुदेवे पोतानुं सर्व बळ वापर्यं, तोपण ते शाखापर लटकेला बाळकनी जेम ते हार गाइ गया. ते खते हरिए विचार कर्यो के "जेने राज्य लेवानी इच्छा होय, ते आटलं बधुं वळ तां भाटलो विलंब करे ज नहीं. " एम विचारी राज्यना अपहारनी चिंता दूर करी वासुदेव पोताने घेर गया.
एकदा समुद्रविजये श्रीकृष्णने कछु के-" सर्वे कुमारो पोतपोतानी स्त्रीओ साथै क्रीडा करे थे, पण नेमकुमार तो ते सर्व विलक्षण के, तेथी अमने अत्यंत खेद थाय छे. तो हे वत्स ! कोइप उपायथी था नेमिकुमार विवाह करे एवं कर." आधुं समुद्र विजयनुं वचन अंगीकार करी श्रीकृष्णे कामदेवना दिव्य शस्त्ररूप सत्यभामा अने रुक्मिश्री विगेरे
