________________
| राणीए पुत्रने जन्म प्राप्यो, तेनुं नाम शंख राखधामा प्राव्युं. पांच धात्रीभोवडे पालन करानो ते कुमार वृद्धि पानी भनु
क्रमे सर्व कळाओमां निपुण थयो. ___ एज रीते विमळबोधनो जीव पण स्वर्गथी चवी श्रीपेण राजाना मंत्री गुणनिधिनी पुत्र मतिप्रभ नामे थयो. ते शंखकुमारनो मित्र थयो, ते असे मित्रो अनुक्रमे मनोहर युवावस्थाने पाम्या.
एकदा श्रीपेण राजा पासे प्रजाजनोए प्राधी कह्यु के-“हे देव ! तमारा देशना सीमाडामा एक महा दुर्गम दुर्ग के. तेमा समरकेतु नामनो पल्लीपति रहे थे, ते निरंतर अभने लंटे के भने हेरान करे छे. तेथी तमे अमारं रक्षण करो." ते | सांमळी राजा तत्काळ त्यां जवा उत्सुक थया ते वखने शंखकुमारे नम्रताथी विज्ञप्ति करी के-" हे पिता ! सर्पना पश्चा | उपर गरुडना उद्यमनी जेम ते पञ्चीपति उपर समारो श्रा उद्यम योग्य नी. तेथी तेनो जय करवा माटे मने आज्ञा - आपो." ते सांभळी राजाए तेने श्राज्ञा पापी, एटले शंखकुमार सैन्य सहित पनी तरफ चाल्यो. तेने भावतो जाणी पलीपति दुर्गनो त्याग करी कोइ गाढ बनमा पेठो. ते जाणी बुद्धिमान कुमारे पण एक सामंतने ते दुर्गमा प्रवेश कराथ्यो, अने। पोते दुर्गनी बहार सैन्य सहित कोइ गुप्त स्थाने छुपाइने रह्यो. ते वात नहीं जाणता पच्चीपतिए तत्काल आवी ते दुर्गने रुंधी लीधो, तेटलामा कुमारे पण प्रगट भइ पोताना सैन्यथी तेने घेरी लीधी, पछी दुर्गा पेठेला सामंतना सैन्ये अंदरथी श्रने कुमारना सैन्ये बहारथी एम बने बाजुची मध्यमा रहेला पनीपतिनी उपर प्रहारो कयो. एटले कह दिशामा नासी जयूं ए नहीं सूझबाथी व्याकुळ थयेलो पल्लीपनि पोताना कंटपर कुठार राखी कुमारने शरणे जा हाथ जोडीने बोन्यो के
