________________
एकदा अपराजित राजा उद्यानमा क्रीडा करवा गया. त्या तेणे मित्रो अने स्त्रीमोथी परिवरेला कोइ महेभ्यने जोयो, तेनी पासे मनोहर संगीत थातुं हर्नु, तथा ते अर्थीयोने इच्छित दान आपतो हतो. तेने जोइ राजाए "भा कोण छे ?" एम पोताना सेवकोने पूज्यु, त्यारे तेमो बोल्या के-" हे स्वामी ! आ समुद्रपाल नामना सार्थवाहनो अनंगदेव नामनो पुत्र छे." ते सांभळी राजाए विचार कर्यो के-"अहो ! मारा राज्यमा वणिको पण भाषा उदार भने समृद्धिवाळा छ, तेथी मने पण धन्य छे." एम विचारी राजा पोताने घेर गयो. पछी पीजे ज दिवसे राजाना प्रासाद पासे थइने घणा मनुष्योथी वहन करातुं एक शव नीकळ्यु. ते जोह राजाए 'आ कोण मरी गयुं ?' एम पोताना सेवकोने पूछ। त्यारे तेत्रो बोल्या के-" हे स्वामी ! कालेज आपे जे अनंगदेवने उद्यानमा क्रीडा करतो जोयो हतो तेज विसूचिकाना च्याधिथी अकस्मात् मरण पाम्यो छे." ते सांभळी—“अहो ! संध्याकाळना रंगनी जेम मा विश्वमा सर्व पदार्थ
अनित्य छे." एम विचारी राजा अत्यंत वैराग्य पाम्यो. तेवामा प्रथम कुंडपुर नगरमा ते राजाए जे केवळीने जोया इता, ]] ते केवळी ज्ञानथी तेने दीक्षा योग्य जाणी त्यो पधार्या. तेमनी पासे जइ धर्मदेशना सांभळी प्रतिबोध पामी अपराजित | राजाए पोताना पुत्रने राज्यपर स्थापन करी प्रीतिमती प्रने विमळबांध सहित दीक्षा ग्रहण करी. भने चिरकाळ सुधी तीव्र तप करी ते त्रणे काळधर्म पामीने अग्यारमा देवलोकर्मा इंद्रना सामानिक देव थया.
आ ज भरतक्षेत्रमा श्रीहस्तिनापुर नामना नगरमा श्रीषेण नामे राजा हतो. तेने श्रीमती नामनी रायी हती. | तेमनी कुक्षिमा अपराजितनो जीव अवतो. से वखते राणीए स्वप्नमा शंख जेबो उज्वळ पूर्ण चंद्र जोयो, समय पूपे थये