________________
*****
खङ्गो प्रहार कर्यो, तेथी तत्काळ ते मूर्च्छित यह पृथ्वीपर पड्यो. कुमारे तेने स्वस्थ करी फरी युद्ध करवा कछु, ते बखते ते खेचर मोज्यो के --" हे महाभुज । तें मने जीती लीधो ते ठीक कर्यु छे. हे मित्र ! मारा वखनी गांठे मणि भने मूळिका बांधली. ते मणिना जळवडे मूळिकाने घतीने मारा प्रहारपर लगाड. " ते सांभळी कुमारे ते प्रमाणे कर्तुं, एटले ते खेचर साजो थयो पछी अपराजितना पूछवाथी ते विद्याधरे पोतानुं वृत्तांत या प्रमाणे क.
-
या कन्या असे नाना विद्यावानी पुत्री थे, धेनुं नाम रत्नमाळा थे, तने कोइ ज्ञानीए कां हतुं के "तारो भर्ता अपराजित थशे." त्यारपछी एकदा में तेना विवाह माटे प्रार्थना करी, त्यारे ते बीए मने कळुंके - " मारा भर्तार अपराजित थशे अथवा मारा देवने अग्नि बाळशे." ते सांभळी मने तेनापर क्रोध चड्यो, हुं श्रीषेण नामना विद्याधरराजानो सूरकांत नामनो पुत्र हुं. पछी में आने माटे धहने घणी दुःसाध्य विद्याश्रो साधी, अने आनी घ प्रकारे याचना करी, परंतु तेी मारुं मान्य राख्णुं नहीं. त्यारे ' यानी अमिदाहनी प्रतिज्ञा पूर्ण थाओ.' एम घारीने क्रोधधी माने
लाव अग्निमांनांखवा तैयार भयो, तेवामां आना भने मारा पुण्यनी प्रेरणाथी तमे अहीं भाई। पहोंच्या अने माराथी धनुं रक्षण कर्यु, तेम ज स्त्रीहत्याने सीधे थती दुर्गतिथी मारुं पण रक्षण करें. परंतु हे परोपकारी तमे कोण छो ? वे कहो. " या प्रमाणे तेना पूछत्राची मंत्रीपुत्रे ते राजकुमारतुं नाम विगेरे कझुं. ते सांभळी रत्नमाळा चितनां ययं। मानंद पामी अने कामदेवना बाना विषयने पामी, अर्थात् कामातुर थइ. तेवानां रत्नमाळाना मातपिता पण तेथीने शोधता शोषता
૧૪
