________________
(हवा) थाय छे-सिद्धपणाने पामे छे. या प्रमाणे उपदेश भापीने ते क्षत्रियमुनि पृथ्वीपर विचरखा लाग्या, भने संयतमुनि पण निरतिचार पारिननु पालन करी मोक्षपदने पाम्या. (त्तिबेमि) एम ई कहूंछ, एम सुधर्मास्वामीए जंबूस्वामीने कह्यु. ५४. |
इत्यष्ठादशमध्ययनम् १८.
अथ मृगापुत्रीय नामनुं ओगणीशमुं अध्ययन. १६ अढारमा अध्ययनमा भोगनी ऋद्धिनो त्याग करवानुं कड्यं. ते त्याग अपातेकर्मपणार्थी एटले शरीरना शुश्रूषा-सेवा न करवाथी थाय छे. तेथी आ अध्ययनमा मृगापुत्रना दृष्टांतवडे अप्रतिकर्मताने कहे थेसुग्गीवे नयरे रंम्मे, काणणुज्जाणलोहिए । रोया बेलभद्द त्ति, मिआ तस्सग्गेमाहिसी ॥१॥
अर्थ-(काणणुाणसोहिए ) कानन एटले मोटा वृक्षोवाळा वनो अने उद्यान एटले क्रीडा करवाना बगीचाओवडे | शोभित तथा ( रम्मे ) मनोहर एवा (सुग्गीवे ) सुग्रीव नामना ( नयरे) नगरने विषे (बलभद्द ति) वळभद्र एवा नामनो ( राया ) राजा हतो. (तस्स ) ते राजाने ( मिश्रा ) मृगा नामनी ( अग्गमाहिसी) पट्टराणी हती. १.
तेसि पुत्ते बेलसिरी, मित्रापुत्ते ति विस्सुए । अम्मोपिऊण दइए, जुवराया देमीसरे ॥२॥ अर्थ-(नेसि ) ते नळभद्र राजा तथा मृगा राणीने (पलसिरी ) बळश्री नामे (पुत्ते) पुत्र इतो, एटले तेना माता
