________________
|- न
PAKohlke-t
o
-inke
स्थाने चाल्या गया, त्यारपछी निर्भय थयेला वीतभय नगरना स्वामीने मुनियोए अमृत जेवा वचनोबडे जैनधर्मनो उपदेश पाप्यो. ते सांभळी प्राबिधि पामी राजाए श्रावकधर्म अंगीकार कर्यो. 'देवनो कोलो उपाय प्रातःकाळना मेघनी गर्जनानी जेम निष्फळ थलो नथी.' पछी ते देव तत्काळ प्रगट थइ राजाने धर्ममा स्थिर करी स्वर्गे गयो. राजाए पण तरत ज पोताने सभामां बेठेलो जोयो. त्यारपछी ते राजा निरंतर नवी नवी पूजाओबडे मोटा वैभवथी ते प्रतिमानी पूजा करवा लाग्यो..
आ अवसरे गांधार नामनो कोइ श्रावक चारित्र ग्रहण करवानी इच्छा थवाथी बिनेश्वरना कल्याणकोनां सर्व स्थानो वांदवा नौकळ्यो. अनुक्रमे वैतादय पर्वतपर रहेली शाश्वती प्रतिमाओने वांदवानी इच्छा थवाथी तेणे उपवास करी शासनदेवीनी आराधना करी. तेथी तुष्टमान थयेली देवीए तेने ते प्रतिमामोना दर्शन कराव्यां, अने सकळ वांछितनी सिद्धि करनार सो गुटिकाओ तेने आपी. त्यांथी पाछा फरेला ते श्रावके देवनी आपेली ते चंदननी प्रतिमा सांभळी, तेथी सेने वांदवा माटे ते वीतभय पत्तनमा आयो. त्यां ते दैवयोगे मांदो पडयो. ते वखते ते कुब्जा दासीए पितानी जेम तेनी सारी भक्ति करी. केटलेक दिवसे ते श्रावक सारो थयो, त्यारे ते सर्व गुटिकाप्रो कुब्जा दासीने आपी तेणे दीक्षा ग्रहण करी. पछी दासीए | हर्ष पामी विचाओँ के-"आ गुटिकाना प्रभावथी हुँ सुंदर प्राकृतिवाळी अने सुवर्ण जवा वर्णवाळी थाउं." एम विचारी तेणीए एक गोली खाधी. तत्काळ ते देवी जेवी मनोहर थइ गइ. तेथी ते सुवर्णगुलिका नामथी प्रसिद्ध थइ. एकदा तेणीए विचार कर्यो के-"पा मारूं रूप पति विना अरण्यना पुष्पनी जेम निष्फळ छे. पा राजा तो मारा पिता समान होबाथी तेनापर मने राग थतो नथी, तेथी मोटी समृद्धिवाळो चंडप्रद्योत राजा मारा भर्ता थाओ." एम विचारी वेणीए
