________________
ते नाशी गयो. त्यारे काठ राजाना सैनिकोए चंपानगरी मांगी, ते वखते सर्व लोको सर्व दिशाओमां नाशी गया. अंतःपुरनी स्त्रीमो पण कोह रक्षक नहीं होवाथी पाकुळ व्याकुल थइ. वेमा चंपापतिनी राणी नागवती पोतानी पुत्री | मदनावळीने साथे लइ नाशीने ते ज तापसना माश्रममा भावी के ज्यो महापद्म रहेलो हतो. त्या महापम अने मदनाने | परस्पर दर्शन थता लाने मंद करनारो परस्पर राग-प्रेम थयो. ते जाणी नागवतीए मदनावळीने कर्यु के-" हे पुत्री ! ते पुरुषने जोड़ तेनापर तुं राग लेम करे ले ? तुं चक्रवर्तीनी मुख्य स्त्री थवानी छे एवं ज्ञानीनुं वचन शुं तुं भूली गइ के जेयी भावी रीते उत्सुक थाय के ?"श्रा जारीते कुलपतिए पण मदनावळीने कवृं, तो पण 'पा बन्ने परस्पर रागी थवाधीन काइक उपद्रव करशे' एम धारी कुलपतिए पद्मने करघु के-" तुं तारी इच्छा होय त्यां जा." ते सांभळी मना काइक दुःख पामी पन त्याथी नीकळी गयो. 'प्रियजननो वियोग मोटा पुरुषोने पण दुखदायक होय छे.' पछी पो विचार कों के-"हुँ चक्रवर्ती थवानो छु, तेथी भा मारी ज स्त्री थशे, तो हुँ क्यारे प्रा भरतक्षेत्रने साधी देने परणीश ? तथा । अरिहंतनां चैत्योवडे समग्र पृथ्वीने भूषित करी मारी मातानो रथयात्रानो मनोरथ हुं क्यारे पूर्ण करीश ? " मा प्रमाणे मनोरथरूपी रथपर भारूढ थयेलो ते राजपुत्र फरतो फरतो श्रीसिंधुनंदन नामना पुरना उपवनमा गयो. ते वखते ते उद्यानमा उजाणी करना माटे नगरना जनो आवेला इता तथा स्त्रीभो पण आवेली हती. तेवामा ते पुरना महासेन नामना राजानो पसहस्ती पालान स्तंभने उखेडी नगरमा तोफान करी ते उद्यानमा भाष्यो भने जाणे रोगी व्याकुल थयो होय तेम ते नगरनी स्त्रीभो सन्मुख दोख्यो, तेने भावतो जोर भयभीत थयेली श्रीमो नासबाने शक्तिमान नहीं होवाची बुम पाडवा
