________________
साथे त्यां जइ तेना दुर्गने मांगी तेने बांधीने लइ भाग्यो. ते जोइ हर्ष पामेला महापये नमुचिने का के-" तारी इच्छामा
आवे ते माग." नमुचिए कह्यु-" हे स्वामी ! समय भाये हुं मागीश." मा प्रमागमे तेना वचनने महापये अंगीकार कर्यु. पछी महापो चिरकाळ सुधी युवराज पदवीनुं पालन कयु.
एकदा महापद्मनी माता ज्वाळादेवीए जैनरथ कराग्यो. ते वसते तेनी सपत्नी लक्ष्मी के जे मिथ्यादृष्टि हती तेणे ब्रह्म- | | रथ कराव्यो. पछी ते लक्ष्मीए राजाने कधु के-"पा मारा ब्रह्मरथन नगरमा पहेलो भमाडो." ते जाणी ज्वाळादेवीए राजाने कहां के " जो मारो जैनरथ नगरमा पहलो नहीं भने तो हु प्रशन करीश," सांभळी वझे राणीओने क्लेश न थाय एवा हेतुथी राजाए बनी रथयात्रानो निषेध कर्यो. सेथी ज्याळादेवीने महा दुःख था. ते जाणी महापने अत्यंत | लातुर थइ विचायु के-" मारी जेबो पुत्र छतां जेम जुस माणसनी लक्ष्मी पृथ्वीमा विलय पामे तैम मारी मातानी इच्छा * मनमा ज लय पामी जाय, भने जे पुत्र शक्तिमान छतां मातानां शुभ मनोरथने पूर्ण न करे, ते सत्पुत्रपणानुं अभिमान शी रीते करी शके १ वळी पिताए पण मारी मातार्नु काइपण विशेष मान राख्यु नहीं. बीजी राणीयो समान ज गणी. तेथी मानी एवा मारे मान विना अहीं रहे योग्य नथी. " एम विचारी रात्रिए सर्व लाको सुता हता, त्यारे ते पोताना | पुरमाथी नीकळी स्वेच्छाए पृथ्वीपर भ्रमण करतो एक अरण्यमा तापसोना श्राश्रममा गयो. त्यां तापसोए तेनो सारो सत्कार कर्यो, तेथी ते महापम पोताना घरनी जेम मुखे करीने त्यां ज रह्यो.
मा पचसरे चंपा नामनी नगरीमा जनमेजय नामे राजा इसो. तेने काळ नामना राजाए लडाइमा हरायो, तेथी
