________________
"अहो ! वेदमा पाणीनो घडो (पाणीया), चूलो, सावरणी, घंटी भने सारणीयो ए पांच शूना एटले प्राणीमोना रष-] स्थानो कहेला छे. तथा जेभो आ पांच शूनाने सेवनारा होय तेज वेदवाय कंहवाय छ, अमे तो ते पाचथी रहित छीए, तो | कम घेदवाह्य कहेवाइए ? तथा अत्यंत अशौच तो मैथुन कडेवाय छे, ते मैथुननी जे सेवा करे तेने अशुचि कहेलो छ, भने । || अमे तो ते मै पुनथी विराति पामेला छीए, तेथी अमे अशुचि केम कहेवाइए ? " पा रीते ते मंत्रीने भुलके निरुत्तर कर्यो, |
तथी ते मंत्री साधुओ उपर मोढुं वैर धारण करी राजा सहित धेर गयो. पछी रात्रीए मुनिने हणवा माटे क्रोधी मंघ । lथयेलो ते नमुचि उद्यानमा गयो, त्या जेटलामा ते दुष्ट नमुचि मुनिने हणवा जाय छे, तेटलामा मुनि उपर मक्तिवाळी देवीए |*
तने स्तभित कर्यो. प्रातःकाळे तेवी स्थितिमा तेने जोइ सर्वे नगरना जनो तथा राजा पण विस्मय पाम्या. पछी सरि पासेथी धर्मनुं श्रवण करी ते सर्वे उपशमने पाम्या. सर्व लोकोए नमुचिनी अत्यंत निंदा करी, तेथी ते बहुज ला पाम्यो. | देवीए तेने मुक्त कर्यो एटले ते त्यांथी नीकळीने हस्तिनापुरमा गयो. त्यां ते महापद्म युवराजने मळयो, भने पूर्वना पुण्यथी । तेनो मंत्री थयो.
अहीं हस्तिनापुरना राज्यना सीमाडामा दुर्गम एवा दुर्ग (किल्ला) नो पाश्रय करीने रहेलो सिंइनी बेवा उत्कट पराक्रमवाळो सिंहयळ नामनो राजा हतो. ते वारंवार पद्मोत्तर राजाना देशमा धाड पाडीने पोताना दुर्गमा पेसी जतो इतो. तेथी तेने कोइ पकडी शकतो नहोतो. एकदा क्रोध पामेला पोतर राजाए नसुचिने पूछयु के-"मा सिंहवळने प. कडवानो कोड पण उपाय तुं जामो के ?" त्यारे नमुचिए हा कही. पछी महापचनी माज्ञायी ते नमुचि शीघ्रपणे सैन्य
