________________
हणेला प्राणीना मांसना स्वादमांज आसक्त छ, तेथी करीने हे देव! चुधानी पीडाथी मरता एवा मने आ पक्षी पापी दो, कारण के महात्मा पुरुषो सर्व प्राणीमो उपर कृपालु होय छे." ते सांभळी राजाए तेने कह्यु के-" हे श्येन ! मा कपोतना शरीरमां जेटलं मांस छे, तेटलुं मांस हुँ तने मारा शरीरमाथी कापी प्रा', तुं फोगट क्षुधाथी मर नहीं. " ते सांभळी श्येन पचीए तेम करवानी हा कही. त्यारे राजाए बाजवा मंगावी एक छाबडामां पारापतने मूक्युं अने जीजा छाबडामा पोतानुं मांस कापी कापीने नांखवा मांडधु. जेम जेम राजाए पोतानुं मांस कापी कापीने नांख्यु, तेम तेम ते पारापतर्नु वजन वधवा लाग्यु. तेथी थाकीने छेचट शुभमतिवाला राजाए पोतानुं श्राखुं शरीर ते छावडामां मूक्युं, ते बखते हाहाकार करता मुख्य मंत्रीओ गद्गद् स्वरे राजाने कद्देवा लाग्या के-" हे पृथ्वीपति ! श्रा शरीरबडे श्राखी पृथ्वीनुं रक्षण करवानु छे, तो ते शरीरने एक पक्षीना रक्षणने माटे कम फोगट तजो छो ? बळी आ एक पक्षीनो भार आटलो बधो कोइ रीते | संभवतो नथी, परंतु आ कोइ मायावी सुर के असुर होवो जोहए." ा प्रमाणे ते मंत्री बोलता हता, तेटलामा तरत । ज त्यां दिव्य अलंकारवडे शोभतो कोइ देव प्रगट थइ हाथ जोडी राजा प्रत्ये बोल्यो के-" हे राजा ! ईशान इंद्रे योतानी सभामा तमारी स्तुति करी के-"अहो ! मेघरथ राजाने देवतानो पण धर्मथी चलायमान करवा समर्थ नथी." आवी | प्रशंसा सांभळी माराथी ते सहन थइ नहीं. तेथी था बे पक्षीओ चिरकाळथी युद्ध करता हता तेमना शरीरनो आश्रय करीने में प्रा तमारी परीक्षा करी छे. तो हे महासत्त्वयाळा राजा ! तमने धन्य छे के जेथी तमे परप्राणीनी रक्षा करवामां तमारा प्रिय प्राणोने पण तृण समान गणो छो."एम कही राजानुं शरीर साजु बनावी ते देव स्वर्ग मयो, ते स जोइ
