________________
-
मंत्री विगेरे सर्व अत्यंत विस्मय पाम्या, छाने ते ओए राजाने पूछयूँ के - " हे स्वामी ! आ देव कोण हतो ? मने आ पक्षीओने पहेलेथी शुं वैर हर्तु ? ते कहो. " त्यारे अवधिज्ञानथी जाणीने राजाए कनुं के
" या भवथी पहेलां पांचमे भवे हुं अपराजित नामनो चळराम हतो ने श्रा दृढरथ अनंतवीर्य नामनो वासुदेव हतो. ख दमितारि नामना प्रतिवासुदेवने मार्यो हतो. ते संसारमा भ्रमण करी कांदक अज्ञानकष्टने ली आ देव यो छे. तथा जंबूद्वीपना ऐवत क्षेत्रमां पदमिनीखंड नामना नगरमां सागरदत्त नामना इभ्यने धन अने नंदन नामना बे पुत्रो हता. ते बन्ने भाइयो एकदा बेपारने माटे नागपुर नामना पुरमां गया, त्यां जेम वे गीध पत्तीओ मांसना पिंढने जुए तेम तेम एक रत्न जोयुं, ते रत्न लेवानी इच्छाथी ते बन्ने माइश्रो छूतां परस्पर युद्ध करवा लाग्या. कारण के एक पदार्थनी जे ने अभिलाष ते ज वैरनुं कारण छे. ते बन्ने माओ नदीने कांठे युद्ध करता करता नदीमां पड्या भने मरीने महा अवमां ओ आ पारापत अने श्येन थया छे. पूर्वभवना वेरने ली श्रा भवमां पण तेयो युद्ध करता हता. तेमने जोइ पेला देवे तेमनो आश्रय करी मारी परीक्षा करी थे. "
श्रा प्रमाणे राजानुं वचन सांभळी ते पक्षीओ पण तत्काळ जातिस्मरण पामी पोतानी भाषाथी बोन्या के – “ हे राजा ! पूर्वrani रत्ननी जेम अमारो मनुष्य भव पण अमे लोभथी हारी गया छीए, तो हवे मारी योग्यता प्रमाणे श्रम धर्म मा अनुग्रह करो. " राजाए अवधिज्ञानवडे तेमनो अभिप्राय जाणी तेमने अनशन ग्रहण करवानुं कधुं. ते तेमणे भावथी अंगीकार कर्यु, धने अनुक्रमे मरीने ते बन्ने भवनपति देव थया.
