________________
न
*****
स्वचा, रुधिर ने मांस पण उखडी गय. त्यारपत्री शेठ पोताने घेर गयो. त्यां स्वजनो तथा नगरजनोनो यथायोग्य सत्कार करी ते सर्वने खमाबी जिनधर्मे तत्काळ गुरु पासे जह जैनी दीक्षा ग्रहण करी. पछी नगर बहार जइ पर्वतना शिखरपर चडी ते मुनि अनशन करी पंदर दिवस सुधी पूर्वदिशा सन्मुख कार्योत्सर्गे उभा रह्या. ए रीते एक एक पखवाडीयुं अनुक्रमे बीजी ण दिशामां कायोत्सर्गे रखा. ते वखते तेनी पीठनुं मांस कागडा, शीयाळ विगेरे खावा लाग्या, तेनी dia वेदना सहन करी मरण पामीने सौधर्म देवलोकमां इंद्र थया. ते तापस पण मरण पामी पोते करेला श्रभियोग्य कर्मवडे तेज इंद्रनुं वाहन ऐरावण हाथी थयो. त्यांची चवीने ते त्रिदंडीनो जीव मनुष्य भने तिर्यंचोमां भ्रमण करी हाल श्रताच नामनो यक्ष थयो छे, अने इंद्र पण त्यांची चयी हस्तिनापुरमा सनत्कुमार नामे चक्री थया छे. आ प्रमाणे ते मुनिना कवाथी में तमाशे पूर्वभव तमने कयो तथा असिताक्ष यक्षना वैरनुं कारण पण क.
तो हे स्वामी सनत्कुमार ! मानुवेगनी आठ कन्या तमे परण्या छो. हवे मारी सो कन्याभोने परणी मने कृतार्थ क. " आ प्रमाणे चंद्रवेगनुं वचन सांभळी कुमारे तेनी मागणी अंगीकार करी. एटले मारा पिता चंद्रवेग कुमारने लइ पोताना नगरमा श्राव्या. त्यां तमारा मित्र हूं विगेरे सो कन्यायोने परण्या त्यांथी कुमार सो पत्नीओने लइ यहीं श्राव्या
कुल एक सोने दश प्रिया साथै भोग भोगववा लाग्या. त्यारपछी भाजे कुमारे कथुं के - " श्रमे यक्षने जे ठेकाणे जीयो इतो त्यां श्राजे जनुं छे. " एम कही ते श्रमने सर्वने लह अहीं श्राव्या. अहीं रहेला कुमार नाटक जोता हता तेलामा हे महेंद्रसिंह ! तमे श्रहीं श्रावी पहोंच्या एटले तमने कुमारनो तथा अमारो मेळाप थयो. "
*40/- 60/-*+****05
