________________
**
*
वस्थाथीज श्रावकधर्मनुं पालन करतो हतो. ___ अहीं नागदत्त सार्थवाहे विष्णुश्री पत्नीना विरहथी दुःख पामी प्रतिध्यानथी मरण पामी अनेक वार तिर्यंच योनिमा
भ्रमण कयु. पछी सिंहपुर नामना नगरमा ते अग्निशर्मा नामनो ब्राह्मण थयो. एकदा पुण्यनी अाशाथी ते त्रिदंडी Tथयो. यछी द्विमासादिकनो तप करतो ते फरतो फरतो एकदा रत्नपुर नगरे आव्यो. त्या ते वखते नरवाहन नामे राजा BI हतो, ते त्रिदंडीनो भक्त इतो. ती या तपस्वी छ एम जागी राजा पोताने घेर तेने पारणं करया लइ गयो. ते वखते
त्या दैवयोगे जिनधर्म आवेलो हतो तेने ते त्रिदंडीए जोयो. तेने जोतां ज तत्काळ पूर्वभवना वेरने लीघे ते त्रिदंडी तेना | पर अत्यंत क्रोध पाम्यो. पली शिडीए ग़जाने को के—" हे राजा ! अत्यंत उष्ण पायसनी भरेलो थाळ या श्रेष्ठीनी | पीठयर मूकी मने जमाडो तो हुँ जमुं." ते सांमजी राजाए कड्यु-" हे पूज्य ! वीजा कोइ माणसनी पीठपर थाळ मूकीने * | तमने हुं जमाईं, पण आ श्रेष्टीने माटे तमे भाग्रह न करो. " ते सांभळी क्रोध पामेला त्रिदंडीए फरीधी कयु के
" श्रानी ज पीठपर थाळ मूकीने जमीश, नहीं तो नहीं जमाश नहीं, धीजे ठेकाणे जइश." ते सांभळी राजा तेनो भक्त । हतो, तेथी तेणे तेनुं वचन अंगीकार कयु. पछी राजानी आज्ञा थवाथी जिनधर्म श्रेष्ठीए पोतानी पीठ तेनी पासे घरी, T] एटले ते तापस तेनापर अत्यंत उष्ण पायसनो थाळ मुकी खावा लाग्यो. ते विशुद्ध बुद्धियाळा श्रावके पण ते थाळनो
ताय शांतिथी सहन कयों, अने ‘ा पोताना ज कर्मनो विपाक--उदय छे' एम विचारी पोते समभावमा रझो. ज्यारे ते | त्रिदंडी जमी रह्यो त्यारे राजाना सेवकोए श्रेष्ठीनी पीठपरथी ते थाळ लइ लीधो-उपाइयो, तेनी साथे ते श्रेष्टीनी पीठनी l
