________________
रूपदेश॥ १६४ ॥
सदायारं ॥ १३ ॥ तुं विचार सजिव चिरदेहो तो जोई जवनीचं निवमिय चलषेसु मिल्छ तं ॥ १६ ॥ सप्ततिका तो करुदाइ धयेक विमुको कोई साहीयो । विज्ञासियो साइम्मिष्ठत्तेष गाढवरं ॥ १७ ॥ रयणपरिस्कं इय सिस्कवेर जल व जलियनेहजरो । सयमा सबत्थ गुणावदा विसेसे समघम्मे ॥ १८ ॥ उकोणम विसुरूं तिरकसुधारं सुवन्नखपासं । इदधणुसुकंतिनं वयरं विग्धं हर सवं ॥ १५ ॥ जं वीसतं खाएं नारिनं सवदोसनासयरं । तं दुगुणियरुवगखरक मुलमुत्तं मणिविकहिं ॥ २० ॥ इच्चाइ सिरकवित्ता रयणपरिकं तमाद तुछमणो । साइम्मिय सबीच पुन्नप्पझारखना ॥ २१ ॥ न घेणारंजनरेहिं संपऊंतीह संपया सयणे । पावनिया जाये ताई परखोय हरेक ॥ २२ ॥ सबेसु वि सुक गरिव्यं न सधम्मबद्ध । तित्थंकरेहिं कहिये महियं पुरा सगुणोएहिं ॥ २३ ॥ सो त्यो तं सामत्थं तं विन्नामयुत्तमं । साम्मियाणकामि जं विश्वंति सुसावया ॥ २४ ॥ सुस्सावयाण बल जे कुणंति महासिया । पुन्नाणुबंधियं पुषं वे बहंतऽरकयं पयं ॥ २५ ॥ तचो तुमए साहम्मियाण वलयं विद्देयवं । सुकयत्थिता सवाऽवि हु जममुञ्जगुणं विपिदि ॥ २६ ॥ वयणामयरसमाकंवमेस पाऊण तम्मुदसराचं । पइदियमेगेगम जोश्य साहम्मियं गेहे ॥ २७ ॥ तो पचा झुंजिस्सं जग्गहो एस सावरण कर्ज । नियगेहूं पर पक्षि तस्साएसं गदेऊ ॥ २० ॥ वजागरतीरचियं धणपुरमेसो समागर्छ सिद्धी । जोहारिनु जिर्षिदं रसवइपायं विदेऊए ॥ २९ ॥ स काठमाो जा किं पितु साइम्मियं पक्षोप । तावासन्नमोहे पकोवरिं नत्मजिएबिंगो ॥ ३० ॥ कयपंचंगपणामो जिप तिरो नरो तर्हि दिनो। कयनंदणेण पुचे वाणार्थ आग कम्हा ॥ ३१ ॥ कत्य व वचसि सावय तेषुतं नरखिततित्याणि । जो
328
।। १६४ ॥
