________________
सा पसूया कुमारं अन्नया बिहिवसओ दूरट्टिए परियणे समीवट्टियाए सयत्तिमायाए कार्याचिंतानिमित्तं नीया आरामसोहा पच्छिमदुवारं, सावि तत्य कूवं पलोइऊण भणइ-अम्मो ! कया काराविओ ? एस अउब्बो कूवो । तजो सा. परमपिम्ममिव पयडती साहइ, वच्छे ! तुज्झागमणं नाऊण मंए एस कराविओ, मा कया कि दूरओ नीरे आणि - जमाणे विसाइसंकमो हुज्जा, तओ सा आरामसोहा कोऊहलेण कूषतलं पलोयंती तीए दुट्टाए अणुल्लहिययाए पणुलिया अहोमुहा चेव पडिया, तम्मि समय तीए आवयपडियाए सो नागकुमारसुरो समरिओ, तेणावि सुरेण पयडीभूषण करसंपुडेणं अद्धंतराले चेव सा पडिच्छिया, कुांतरे चेव पायालभवणं विउब्धिय ठाविया, आरामो वि तत्थेव देवप्पभावाओ टिओ, सुरोऽवि बंभणीए उवरि कोवं कुणतो मा यत्ति भणिय तीए उबसामिओ गओ सद्वाणं, तओ तीए बंभणीए पमुइयाए तप्पलंके वप्पसूयत्ति नियधूया सुवारिया । खणंतरे तप्पडिचारियाओ समागयाओ तं अप्पलावण्णं किंपि सरिसागारं दद्दण घसक्कियहिययाओ जंपन्ति - सामिणि ! संपद किमन्नारिसीव भगवई पलोइज्जह ? सापि साहरह- किंपि न मुणेमि, परं मह देहो न सत्थावत्थो, तज ताहिं भयभीयाहिं तज्जणणीए गंभनीए | पुरो निवेदयं, तओ सावि पडुकूडकबडनाडयनडिया करेहिं हिययं ताडयंती पलबिउं लग्गा हद्धी दुहदिब्वेणं मुट्ठा, जं वच्छा अन्नारिसरूवा दीसह, कहं रण्णो मुहं दक्खविस्सं ?, तओ रायभएन विसन्नाओ परिचारियाओ त्रिद्वेति । अह तम्मि समए निवइसमाइडो समागओ मंती, तेणवि भणियं-जं देवो आणणेह - देवीसहियं कुमारं