________________
सवि,-ति भणि जाणूहिंतो ठाइ ॥२३॥ गुरुथुइगहणे थुइ तिन्नि, वद्धमाणक्खरस्सरो पढइ । सकत्ययं धयं पढि कुणइ पच्छित्तउस्सगं ॥ २४ ॥ एवं ता देवसिअं, राइअमवि एवमेव नवरि तहिं । पढमं दाउं मिच्छा-मि दुक्कडं पढइ सक्कथन ॥२५॥ उद्विय करेइ विहिणा, उस्सगं चिंतए अ उजोयं । बीअं दंसणसुद्धीए चिंतए तत्थ इममेव ॥ २६ ॥ तइए निसाअइयारे, जहकम्मं चिंतिऊण पारेइ । सिद्धत्थयं पढित्ता, पमा संडासमुवविसइ ॥ २७ ॥ पुर्व च पोत्तिपेहण-वंदणमालोयसुत्तपढणं च । वंदणखामणवंदण-गाहातिगपढणमुस्सग्गो ॥ २८ ॥ तत्थ वि चिंतए संयम-योगाण न जेण होइ मे हाणी । तं पडिवजामि तवं, छम्मासं तान काउमलं ॥ २९ ॥ एगाइगुणतीसूणयं अंपि न सहो न पंचमासमवि । एवं चरति दुमासं, न समत्थो एगमासं पि ॥ ३०॥ जातं पि तेरसूणं, चउतीसइमाइशं दुहाणीए । जाव चउत्थं तो आयबिलाइजा पोरसि नमो वा ।। ३१॥ जो सकं तं हिअए, धरि पारेत्तु पेहए पोतिं । दाऊं बंदणमसढो, तं चित्र पञ्चक्खए विहिणा ॥ ३२॥ इच्छामो अणुसद्धिं, ति भणइ उववसिअ पढइ तिन्नि । थुई मिउसद्देण सकत्थयाइ तो चेइए द
वंदे ॥ ३३ ॥ अह पक्खियं चउदसि-दिणमि पुर्व व तत्थ देवसिअं । सुत्तंतं पडिक्कमिउं, तो सम्ममिमं कर्म कुणइ ६॥ ३४ ॥ मुहपोत्तिय वंदणयं, संबुद्धाखामणं तहालोए । वंदण पत्तेयखामणाणि च बंदणयमह सुत्तं च ॥ ३५॥ सुत्तं अन्भुसाहाणं, उस्सग्गो पोसि बंदणं तह य । पज्जतिअखामणं, तह चउरो थोभवंदणया ।। ३६ । पुवविहिणेव संबं, देवसियं
वंदणाइ तो कुणइ । सिज्जसुरी उस्सग्गे, मेओ संतित्वयपढणे अ ।। ३७ ॥ एवं चि अ चउमासे, वरिसे अ जहकम्म विहि णेयो । पक्खचउमास-चरिसेसु नवरि नाममि नाणः ॥ ३८॥ तह उस्सग्गोजोया, वारस वीसा सम्मं गलिगचत्ता ।
275
