________________
भीपाण्डवचरित्रम् ॥
३ ॥ ३७ ॥
15
क्प्रसवते फलम् ॥ ३० ॥ वत्से ! मात्सर्यमुत्सार्य, परमार्थे मनः कुरु पश्यैकाग्रमनाः कुन्ती, धर्ममाराधयत्यलम् ॥ ३१ ॥ धर्मप्रभावसंपन्न - निःशेपाभीष्टसंपदि । ततश्च मत्सरं बसे ! घत्से कुन्त्यां कथं वृथा ? ॥ ३२ ॥ स्वल्पैः कल्पद्रुमप्राय- धर्म लोग या ते हि यलोकमुपकुर्वते ।। ३३ ।! यदीच्छावीरुषं वत्से, विधातामि फलेग्रहिम् । धर्मालवालअमेतस्याः सिञ्च श्रद्धामृतैस्ततः ॥ ३४ ॥ लक्ष्यते लक्षणैरेभि-मानी बहुयुधिष्ठिरः । तान्मजोऽपि तन्मा स्म, विद्यथाः सर्वथा शुभे || ३५ || असौ ते त्रिशतं मासान, गर्भे तस्थाविदं कियन् । द्वादशापि समाः कश्चि तिष्ठत्युदरकन्दरे || ३६ || इदानीं तु सुतस्यास्य, जीविनाय यतामहे । इत्युक्त्वा ताभिरभ्यक्तः, सर्पिशु तूलसंचयः ॥ ३७ ॥ तेन प्रावृत्य तं बालं, स्वर्णकुंड्यां निधाय च । एकान्ते तां व्यवस्थाप्य, निधानमिव दधिरे ॥ ३८ ॥
अथ संपूर्णसर्वाङ्गो, मातुः स्तन्येन सोऽर्भकः । दधौ वृद्धि परां बाल-विटपीव घनाम्भमा ॥ ३९ ॥ असून दिवसे यस्मिन् गान्धारी तं तनूरुहम् । तस्मिन् यामैस्त्रिभिः पश्चात् सुतं कुन्स्यप्यजीजनत् ॥ ४० ॥ तयोर्भाग्यमहो भिन्नमध्येकदिनजातयोः । यदाद्योऽजनि दुर्लने, सुलने कुन्तिः पुनः ॥ ४१ ॥ उद्दिश्य पाण्डुजन्मान-मभूत्रभसि भारती । विजयी वज्रकायोऽय - मुद्दामवलमन्दिरम् || १२ || भक्तः महोदरे ज्येष्ठे, जगद्विधुरखान्धवः । भावी मोहच्छिदाच्छेकः क्रमासिद्धिवधूवरः ।। ४३ ।। (युग्मम् ) प्रीता कुन्ती सुनेनैव दिवि देवा महोत्सवम् । चक्रुत्रकार पाण्डुस्तु, युगपत् सुतयोर्द्वयोः ॥ ४४ ॥ दुर्योधन इत्यायस्य, भीम इत्यपरस्य च । धृतराष्ट्रव पाण्डुच, पुत्रयोनाम चक्रतुः ॥ ४५ ॥ भीम
१ कल्पवृक्षसदृशैः कामघटादिभिरित्यर्थः । २ अत्यन्तं युधिष्ठिरसदृशः इत्यर्थः ।
मीमडुयोधनयो
जन्म ॥
॥ ३७ ॥
