________________
२६९) ॥श्रीलोकभकाशे तृतीयः सर्गः ॥ सा० २०१] (४२१) कसम्रनी अवणिमा एवो भावार्थ छ के-" २॥ अंगुल न्यून अढी द्वीप समुद्रमां संशिजीवोनां मनने ऋजुमति जाणे छे,अने अढी अंगुल अधिक [एटले संपूर्ण] अढी द्वीपसमुद्रमा विपुलमनि जाणे 2" ९.३०॥ ऋजुमति काळथी जयन्यपणे भृतभावी पन्यो० नो असंख्यानमो भाग जागेले. अने पत्रणे पण देशलंग ना छे. ॥१३१ । अर्थात नेटला काळना व्यतीत थयेला अने भावीकाळमां यनारा मनना पर्यायोनो बोध होवाथी (तेटलं ज जाण छे). अने विपुलमति ज्ञानी नेटलं ज (काळ्थी) पण वधु निर्मळ जाणे, तथा ऋजुनिज्ञानी भावधी सर्व भावना अनन्तमा भाग जेटला अनन्त पर्यायोने जाणे, अने विपुलमति तेटलाज पर्यायोने निर्मळपणे जाणे. ।। २३२ ॥ ए प्रमाणे मनःपर्यवज्ञाननो विषय कहो.
केवली द्रव्यतः सर्व, द्रव्यं मूर्तममूर्तकम् । क्षेत्रतः सकलं क्षेत्रं, सर्व कालं च कालतः ॥ ९३३ ॥ भावतः सर्वपर्यायान् •प्रतिद्रव्यमनन्तकान् । भावतो भाविनो भूतान्, सम्यग् जा
नाति पश्यति ॥ ९३४ ॥ विहायःकालयोः सर्वद्रव्येषु संगतावपि । पृथयुक्तिः पुनः क्षेत्रकालरुढ्येति चिन्त्यताम् ॥९३५॥ इति केवलज्ञानविषयः ॥
अर्थ केवलज्ञानको विषय- केवलज्ञानी द्रव्यथी रूपी अने अरूपी सर्व द्रव्यने जाणे, क्षेत्रथी सर्व क्षेत्रने, काळथी सर्व काळने, ॥९३३॥ अने भावथी प्रत्येक द्रव्यना भूत भावी (ने वर्गमान) सर्व अनन्त पर्यायाने सम्यक प्रकार जाणे देख. ।। १.३४ ।। सर्व द्रव्यो (जाणे एम कहेवा) मां आकाश (क्षेत्र) अने काळनी साति ( अन्तर्भाव ) छतां पण पुनः [ क्षेत्र अने काळने ] नृदा कशा ते क्षेत्र अने काळनी रूद्विधी जाणवं. ॥ १३५ ।। ए प्रमाणे केवळज्ञाननो विषय कह्यो.
मत्यज्ञानी तु मिथ्यात्वमिश्रेणावग्रहादिना । औत्पत्तिक्यादिना यद्वा, पदार्थान् विषयीकृतान् ॥ ९३६॥ वेत्त्यपाया. दिना तांश्च, पश्यत्यवग्रहादिना। मत्यज्ञानेन विशेषसामान्यावगमात्मना ॥९३७॥ मत्यज्ञानपरिगतं, क्षेत्र कालं च वेत्त्यसौ।
