________________
"
...-..-
=
नी अपेक्षाए अनादित है. प. प्रमागे अण. ॥
२] ॥श्रीलोकमकाशे तृतीयः ममः (सा. १७७) (३९५) न्यतः) श्रुतज्ञान अभव्यनी अपेक्षाए अनादि अनंत कहवाय छे. ॥ ८७४ ।। अथवा क्षयोपशम भाचे श्रुतवान अनादि मान्न . ए प्रमाणे श्रुतज्ञान सादि सा न्त-अनादि सान्त-अने अनादि अनंन पम त्रण प्रकारनं जाणवू. ॥ ८१५ ॥ गम एटले सरस्खा पाठ ( अथवा भंगो, गणितविशेषो) ते जेमा होय ते गमिकश्रुत कहेवायके जे प्रायः दृष्टिवाद सूत्रमा (वारमा भंगमां) ले. अने तेथी वि. परीत अर्थवाळ (प्रायः कालिक सूत्र) अगमिकश्रुत कठेवाय. ।। ८१६ || तथा चार अंगते अंगप्रविष्टश्रुत, अने आवश्यकमूत्रादि अनंगप्रविष्ट [-अंगवाय] श्रुत कहेवाय. एप्रमाणे बुद्धिमान पूर्वाचार्योग् श्रुतज्ञानना १४ भेद कहया है. ।।८१७ ॥
ये भेदा विंशतिस्तेऽपि, कश्यन्ते लेशमात्रतः। न ग्रन्थविस्तरभया-दिह सम्यक् प्रपञ्चिताः॥ ८१८ ॥ तथाहुः॥ पज्जय अकवरपयसंघाया पडिबत्ति तह य अणुओगो । पाहुडपाहुड पाहुड वत्थू पुवा य ससमासा ॥८१९॥(पर्यायाक्षरपदसङ्घाताः • प्रतिपत्तिस्तथैव चानुयोगः । प्राभूतप्राभतप्राभृत-वस्तुपूर्वाणि च ससमासानि ॥ १॥) (सा० १७६) तत्र च ।। अविभागः परिच्छेदो, यो ज्ञानस्य प्रकल्पितः । स पर्यायो द्वयादयस्ते, स्यात्पर्यायसमासकः ॥ ८२० ॥ लब्ध्यपर्याप्तस्य सूक्ष्मनिगोदस्थशरीरिणः । यदाद्यक्षणजातस्य, श्रुतं सर्वजघन्यतः ॥८२१॥ तस्मादन्यत्र यो जीवान्तरे ज्ञानस्य वर्द्धते । अविभागपरिच्छेदः, स पर्याय इति स्मृतः ।। ८२२ ॥ येविभागपरिच्छेदा,
यादयोऽन्येषु देहिषु । वृद्धिं गतास्ते पर्यायसमास इति कोनिताः ॥ ८२३ ॥ तथोक्तमाचारावृत्तौ।"सर्वनिकृष्टो जीवस्य, दृष्ट उपयोग एष वीरेण । सूक्ष्मनिगोदापर्याप्तानां सच भवति विज्ञेयः ॥ ८२४ ॥ तस्मात्प्रभति ज्ञानविवृद्धिदृष्टा जिनन जीवानाम् । लब्धिनिमित्तैः करणेः कायेन्द्रियवाङ्मनोदृम्भिः ॥८२५।" (सा० १७७)मध्ये लब्ध्यक्षराणां स्याद्यदन्यतरदक्षरम् । तदक्षरं तत्संदोहोऽक्षरसमास इष्यते॥८२६॥ पदानां यादृशानां
