________________
[१२] ॥ लोकप्रकाशे कृतीयः सर्गः ॥ (सा० ८२) (१९५ ) बचन संबंधि सत्य अने असत्यामृषा नामना बघे योगो || २५१ ॥ स्पां अनुसर देवोए पनवढे पूछेला प्रश्नोना उत्तर आपवाने मत्य अने व्यवहार (असत्यामपा) मनोयोग प्रवषि है, ॥२५२||तथा मनुष्यादिवडे (मनु. देवगतियेच वडे) पूछायला अथवा नहिं पूछायला पण कारणविशेष ते प्रसु ए सत्य अने व्यवहार बचनयोग प्रववि छ।२५३॥ अने गमन आगमन करवा वगेरेमो काययोगने प्रवर्तावता ते भगवान पीठ(वाजोठ)-पार वगेरे वापरता योग्य (पथम लीधेल)वस्तुओ(गृहस्थोने पाछी सोंपे छे,॥२५४॥ प्रमाणे छते केटलाएक एम कई के के -जेनुं आयूष्य ६ मास जेटलु बाकी रघु होय ते केवली समुद्घान फरे पण (तेम नहि होवाथी) ने असत्य है, जो ए प्रमाणेज होय मो वापरवा योग्य बानोठ वगेरे चीमोनू पुनः ग्रहण करवातुं पण संभवे छठां सिखांतपां तो मात्र ते चीजो पाछी सोपी देवानुज जणाधु ॥२५२-५॥ इत्यादि. आषेक विस्तार श्रीमज्ञापना (३६मा पदनी) वृत्तिथी जाणवो. हवे समयानथी नि: वृत्त या प्रत्यर्पणीय वस्तुओ पाछी सोप्यावाद. प्रतिममय पर्याप्त संझिपश्चन्द्रिय ना जघन्य मनोयोगथी असंग्ठ्यगुणहीन मनोयोगने समये समये धनां (रोकना) पवा भगवान॥२५७॥ते प्रमाणे असंख्यसमयमा ते मनोपोगने सर्वथा रुंधे छे, तदनंतर पर्याप्त बीन्द्रियना जघ० वचनयोगथी ॥ २५८ ॥ असंख्य गुणहीन पचनयोगनो पतिसमय निरोध करना ए प्रमाणे असंख्य समयोमां वचनयोगनो सर्वथा रोध करे ॥२५९॥ तदनंतर पर्याप्तसूक्ष्म एकेन्द्रियना जघ. काययोगपी असंख्य गुणहीन काययोगने प्रतिसमय रोकतां ॥२६०॥ प प्रमाणे असंख्य सम. योमा भगवान् सर्वथा काययोगने रुंधे है.ए प्रमाणे प्रणे योगनो निरोष करता भगवान् (निरोधकिया वखने ) रोजु ( सूक्ष्मक्रिया प्रतिपानी नापर्नु) शुक्लध्यान ध्यावे छे. ॥ २६१ ॥
एतेन स उपायेन, सर्वयोगनिरोधतः । अयोगतां समासाद्य, शैलेशी प्रतिपद्यते ॥ २६२ ।। पञ्चानां हस्ववर्णानामुच्चारप्रमिता च ताम् । प्राप्तः शैलेशनिष्कम्पः, स्वीकृतोत्कृष्टसंवरः ॥ २६ ॥ शुक्लध्यानं चतुर्थं च, ध्यायन युगपदासा । वेद्यायुर्नामगोत्रा
१ प्रथम समये जेटलो (-प. सं. पंचे थी असं० गु० होन ) निरोध कों नेटलोज बीमे समये रोध करे तेटलोज पीने समय ५ प्रमाणे