________________
(१३६ ) . . ॥ पर्यानिधारविशेषनर्णनम् || पर्याप्निया संपूर्ण कर्या दिनान मरण पामे ते जीरो लब्धिवडे अपर्याप्ता अर्थात .. लधिअपर्याप्ता कहेवाय . ॥१॥ अने जे पाणीओर देह अने इन्द्रियादि करणो (स्वयोग्यपर्यानियो) हजी सुधी रच्या नथी तें जीने करणेअपर्यासा कहेला २. ! १३ ॥ अहिजे अस आयुष्यवाळा लधि अपर्याप्ता जीवी (स्खयोग्य पर्याप्ता पूर्ण कर्या विना ) मरण पामे हे ने भो पण करणपर्याप्तिा यह नेज मरण पामे छे. ॥ १४ ॥ (पर्याप्तिस्वरूप--भेदविशेषवर्णनम् )
याहाराविपुद्गलाना-मादानपरिणामयोः । जन्तोः पर्यातिनामोत्था, शक्तिः पर्यातिरत्र सा ॥ १५ ॥ पुद्गलोपचयादेव, भवेत्ता सा च षविधा । आहाराङ्केन्द्रियश्वासोच्छवासभाषामनोऽभिधाः ॥ १६ ॥ तत्रषाहारपर्याप्ति-ययादाय निजोचितं । पृथक् खलरसत्वेना--हारं परिणति नयेत् ॥ १७ ।। वैक्रियाहारकौदारि-काङ्गयोग्यं यथोचितम् । रसीभूतं तमाहारं, यया शक्त्या पुनर्भवी ।। १८ ॥ रसामृङ्मांसमेदोऽस्थि-मज्जशुक्रादिधातुर्ता । नयेयथासंभवं सा, देहपर्याप्तिरुच्यते ॥ १९॥ युग्म ॥धातुवेन परिणता-दाहारादिद्रियोचितात् । श्रादाय पुद्गलास्तानि, यथास्वं प्रविधाय च ॥ २० ॥ ईष्टे तहिषयज्ञप्तौ, यया शक्त्या शरीरवान् । पर्याप्तिः सेन्द्रियाह्वाना, दार्शता सर्वदाशभिः ॥२१॥ इति
सर-आयुष्य अधिक होते छत पण जो शरीर पर्याप्यावि मामकर्म न होय तो शरीरादि रचनालो व्यापारज न प्री माटे शरीगदिकनी रचमामां आयुष्य हेतु रूप नथी पण तस्यायोग्यपर्याप्ति हेतु रूप छ. जम वृक्षने घामां जळ हेतु रूप होय पण पत्रादिकमी रचनामां नहिं.
१ गाथामां कहेला "आदि शवडे इन्द्रियोना भेदो अथवा आहार पर्याप्ति प्रहण करवी, कारण के चालु प्रन्थमा आहार-शरीर ने इन्द्रिय ए ऋण पर्याप्तियो पूर्ण करनार 'करण पर्याप्त कषाय एम फोटुं छे.
२-३ प्रसिद्धअथे अथवा विशेष विचारथी स्वयोग्य पोलियो पूर्ण नति करमार जीव 'करण अपर्याप्त. अने स्वयोग्य पर्याणितयो जेणे पूर्ण करी लीधी ते 'करणा पर्याप्त कहेवाय छे.