________________
(७३)
॥ अनन्तमांमाप्तभावविचार: ॥ व्याश्चतुर्थेऽनन्ते, पञ्चमे सम्यक्त्वादिपरिपतितसिद्धाः ॥ शेषा अ. ष्टमेऽनन्ते पर्याप्तस्थूलवनादयो द्वाविंशतिः||२०९॥) तेवामी । बायरपज्जत्तवणा१,बायरपज्ज २ अपजबायरवणा य ३। बायर अपज ४वायर ५,सुहमापजवण ६ सुहमअपजा७॥२१०।। सुहमवषा प. जत्ता ८,पजसहमा ९ सुहम १०भव्व ११५ निगोया १२ । वण १३ एगिदिय १४ तिरिया १५,मिच्छदिघी १६अविरया १७ य ॥२११॥ सकसाइणो १८य छउमा,१९सजोगि २०संसारि २१सव्वजोवा २२ य । जह संभवमन्भहिया, बावीसं अठमेऽपंते ॥२१२॥ (सा०२१) (बादरपर्याप्तवनाः चादरपर्याप्ता अपर्याप्तवादरवनाश्च ॥बादरापर्याप्ताः बादराः सुक्ष्माः सूक्ष्मापर्याप्तवनाः सूक्ष्मापर्याप्ताः ॥२१०॥ सूक्ष्मवनाः पयाप्ताः पर्याप्तसूक्ष्माः भव्याश्च निगोवाः॥ वना एकेन्द्रियास्तिर्यञ्चः मिथ्यादृष्टयोऽविरताश्च ।।२११॥ सकषायिणश्च छनस्था सयोगिनः संसारिणः सर्वजीवाश्च ।। यथासंभवमभ्यधिका द्वाविंशतिरष्टमेऽनन्त॥२१२॥)इत्यादि यथास्थानं ज्ञेयम्।।
इत्यंगुलादिप्रकृतोपयोगि-मानं मयाप्तोक्तिमपेक्ष्य दृब्धम् । अथो यथास्थानमिदं नियोज्य,कोशस्थितं द्रव्यमिवागमज्ञैः॥२१३॥
अर्थ--ए प्रमाणे कर्मग्रन्यने मते ९ प्रकारचें अनन्त छ, अने सिडानकारने मते ८ प्रकार छै ॥ २०६ ।। ए २१ प्रकारमा उत्कृष्ट अने जघन्यनी संख्या एकेक प्रकारनी थे, अने मध्यमनी संख्याओ निश्चय अनेक पकारनी छे ( कारणके एक अधिक बे अधिक इत्यादि अनेक प्रकारे मध्यम भेद होय छे.) ॥ २०७॥ ( अथवा मूळ प्रणमेद [ संख्य-असं०-ने अनन्त ] ने आश्रयि विचारना) संख्पात संख्यास भकारनु छ, असंख्यात असंख्य प्रकारचें, अने अनन्त ते अनन्त प्रकारचें कहेल्ल छे. ॥२८॥ (आटले सुधी संख्यातादिना स्वरूपनो विचार कर्यो)
अथ अनन्तानो उपयोग-प अनन्तानो उपयोग आ प्रमाणे अभव्य जोको चोथे अनन्ते ( ज. यु. अनन्त भेटला ) छे, सम्पत्यादिकथी (४ थी ११ मा गुणस्थान मुधीषी पतित थयेला) जीयो अने सर्वसिस ए वे