________________
लायमान
-Tomane
E तथाऽप्यसुकृती भूयस्तमाप्नोति न ॥२॥ ३-वृद्धा काऽपि पुरा समस्तभरतक्षेत्रस्य धान्यावलि, कृत्यैकत्र च तत्र सर्वपकणान् क्षिप्वाPilsbटकेनोन्मितान् । प्रत्येकं हि पृथक्करोति किल सा धान्यानि सर्वाणि चेद्, भ्रष्टो मर्त्यभवान नथाऽप्यसुकृती भूयस्तमाप्नोति न ॥३॥
४-अष्टसहस्रस्तम्भ-रष्टसहस्रातिभिः समा तस्याः । एककानिया, सहसमष्टाधिका वेलाम् ॥ ४॥ इत्येवं सर्वसभा, जित्वा राज्य | पिवहीतव्यं । एकामपि चेद्वेला, हारयति पुनर्नयेन्मूलात् ।। ५॥ अपि सम्भवेदिदं सलु, विधिनाऽनेनापि कचिदिह राज्यं । गृहीयानहि जीयो, लभते मानुष्यमिह भूयः ।। ६ ।। ५-रत्नान्यायसुतेवितीर्य वणिजा देशान्तरं जग्मुषां, पश्चातापक्शेन तानि पुनरादातुं कृतोपक्रमः । लभ्यन्ते निखिलानि दुर्घटमिदं देवाद्घटेतन् कचिद् , भ्रष्टो मयभवात् तथाप्यसुकृती भूयस्तमाप्नोति न ||७॥ अथवा| महार्णवजलान्तर-स्फुटितयानपात्रच्युतो; गतोऽबुनि पुननिश-दपि मणिनजो लभ्यते । भवेदपि न चाङ्गिना, भवसमुद्रमध्येऽभितो; मुडविपरिवर्तिना, भवति मानुषत्वं किल ।।८।। ६-स्वप्ने कार्पटिकेन रात्रिविगमे पूर्णन्दुविम्यं मुखे, व्यालोक्य प्रविशत् कुनिर्णयवशादल्यं फलं प्राप्य च । स्वमस्तेन पुनः स तत्र शयनादालोक्यते कापि चेद् , भ्रष्टो मर्त्यभाशत् तथाऽप्यसुकृती भूयस्तमामोति न ||९| ७-सव्यापसव्यं भ्रमतोऽतिवेगा-अक्राष्टकस्यारविचालमाप्य । अप्यस्वविद्विध्यति कोऽपि राधा, न मानुषत्वं पुनरेति जन्तुः ॥ १० ॥
चन्द्रं शवलवल्लरीभिरभितश्छन्नेऽतिनिम्ने हदे, कूर्मः कोऽपि हि कार्तिकीनिशि महाछिद्रेण दृष्ट्वा गतः । पातालात्स सबन्धुरेति मुचिराद् द्रष्टुं तदा न क्वचि-चन्द्रश्छिद्रमथो तथैव भविनां भूयो न मानुष्यकम् ॥११॥ ९-शम्या पूर्वपयोनिधौ निपतिता भ्रष्टं युगं || पश्चिमा-म्भोधौ दुरवीचिभिश्च सुचिरं संयोजित तवयं । सा शम्या विशेागस्य विवरे नस्य स्वयं कापि चेद् , भ्रष्टो मर्त्यभवात् । तथाऽप्यसुकृती भूयस्तमानोति न ।। १२ ।। १०-स्तम्भं रखमयं महान्तममरः सञ्चूर्ण्य सूक्ष्माणुशः, कश्चिन्मेरुशिरःस्थितो नलिकया
Padme