________________
AAAAAAAA
न विन्द्रियजयमात्रादेवोक्तफलप्राप्तिर्भविष्यतीत्याह-यस्मात्सपायाणामिन्द्रियजयेऽपि फलसिद्धिर्न भवतीति गाथार्थः ॥ २७७ ॥ इति मनिलनः मत खल्या महलजिनोदितां, प्रकृतिमशुभां पश्चाक्षाणामनिग्रहदारुणाम् । | शिषसुखरसाकारक्षेणैषां जयाय महोयमः, शमवमवता कार्यः स्थैर्य विधाय निजे हृदि ॥१॥ [पृथ्वीवृत्तम् ]
इति पुष्पमालाविवरणे भावनाद्वारे करणजयलक्षण प्रतिद्वारं समाप्तम् ॥८॥
अथानन्तरमेव सम्बन्धितं कपायनिग्रहद्वारं विभणिधुर्मणिष्यमाणार्थसङ्ग्रहद्वारमाह| तेसि सरूवं भेओ, कालो गइमाइणो य भणियव्वा । पत्तेयं च विवागो, रागहोसत्तभावो य ॥२७८।।
व्याख्या-'तेषां ' कषायाणां यथार्थाभिधानतारूप स्वरूपं तावद्वाच्यम् , तथा भेदो वाच्यः, तदवस्थितिरूपः कालो, | देवगत्यादिका गतिः, आदिशब्दाघरकगत्यादिषु क्रोधावधिकत्वादयो भणितव्याः। प्रत्येक चैहिकामुष्मिकफलरूपः क्रोधा
दीनां विपाको वाच्यः। तथा रागद्वेषत्वेन भवनं-भावो वाच्यः, कः कषायो रागेऽन्तर्भवति ? को वा द्वेषे ? | त इति माथार्थः ॥ २७८॥ तत्र स्वरूपद्वार तावदाह---- कम्मं कसं भवोवा, कसमाओ सिंजओ कसाया तो। संसारकारणाणं, मूलं कोहाइणो ते य ॥२७९॥
व्याख्या-कष्यन्ते-हिंस्यन्ते जीवा अनेनेति कर्ष-कर्म अस्मिमिति वा कष-श्चतुर्गतिको भवः। ततश्च "कसं" | ति विभक्तिव्यत्ययात्कपस्य-क्रमणो भवस्य वा आयो-लाभः, "सिं" ति एतेभ्यः क्रोधादिभ्यो यतो भवति "तो" ति
