________________
प्रवचन
सारोद्वारे
सटीके
॥१८२॥
स्वर्थः तथा सर्वार्थेषु गुरुविषयेष्वनुमतिः- आनुकूल्यम् 'अथवा द्विपञ्चाशद्भेदो विनयः, स च पञ्चषष्टिद्वारे वक्ष्यते ८ ॥
duraar' मिति व्यापिपर्ति स्मेति व्यावृतः तस्य भावो वैयावृत्त्यम्, धर्मसाधनार्थमनादिदानमित्यर्थः, यदाहु:
6
वेव वावभाव इह धम्मसाहणनिमित्तं । अन्नाइयाण विहिणा संपायणमेस भावत्थो || १ || ६ | 'तवज्झाओ'ति सुछु आ-मर्यादया कालवेलापरिहारेण पौरुण्यपेक्षया वा अध्याय: अध्ययनं स्वाध्यायः, स च पञ्चधा - वाचनाप्रच्छना परावर्तनाऽनुप्रेक्षा धर्मकथाभेदात्, तत्र वाचना - शिष्याध्यापनम् १, गृहीतवाचनेनापि संशयोत्पत्तौ पुनः प्रष्टव्यमिति पूर्वाधीतस्य सूत्रादेः शङ्कितादौ प्रत्रः प्रच्छना २, प्रच्छनाविशोधितस्य सूत्रस्य मा भूद्विस्मरणमिति परावर्तना ३, सूत्रस्य घोषादिविशुद्धं गणनमित्यर्थः । सूत्रवदर्थेऽपि सम्भवति विस्मरणमतोऽनुप्रेक्षणम् ग्रन्थार्थस्य मनसाऽभ्यासोऽनुप्रेक्षा चिन्तनिकेत्यर्थः ४, एवमभ्यस्तश्रुतेन धर्मकथा कर्तव्येति, धर्मस्य - श्रुतरूपस्य कथा - व्याख्या धर्मकथेति ५ ॥१०॥ 'झाण' मिति ध्यायते - चिन्त्यते वस्त्वनेनेति ध्यातिर्वा ध्यानम् - अन्तर्मुहूर्तमात्रकालमेकाग्रचित्ताध्यवसानम्, यदाहु:
१ "अथवा एस सन्चो व विणतो नाण-दंसण-चरित्ताण भव्वतिरित्तो त्तितिविहो चेन ।" इति दशबै० चूर्णी ( पृ० १५) ।
२] वैयावृत्त्य व्यावृतभाव इह धर्मसाधननिमित्तम् । अन्नादीनां विधिना संपादनमेष भावार्थः ||१||
६ गृह्या
चारद्वारे
१२ तप व्याख्या
गाथा
२७०२७२
प्र. आ. ६
|||१८२॥
