________________
सारोद्धारे सटीके
॥१७२॥
सम्मारकरणे बारस तवाइयारा तिगं तु चिरिअस्स।
मणवयकाया पावपउत्ता विरियतिगअहयारा ॥२७२।। 'अणसणे'स्यादि गाथाद्वयम्, तत्र अश्यत इति अशनं 'न अशनम् अनशनमाहारत्या तत्पुनद्विधा-इत्वरं यावत्कथिकं च, तत्रेवरं-परिमितकालम् , तत्पुनः श्रीमहावीरतीर्थे नमस्कारसहितादि पण्मासान्नम , श्रीनाभेयतीर्थे संवत्सरपर्यन्तम , मध्यमतीर्थकरतीर्थे त्वष्टमासान यावत , यावत्कथिक पुनराजन्मभावि, तत्पुनश्चेष्टाभेदोपाधिविशेषतस्विधा, यथा पादपोषगमनम् , इङ्गितमरणम् , भक्तपरिज्ञा चेति, एतेषां त्रयाणामपि स्वरूपं सप्तपञ्चाशदधिकशततमद्वारादबसेयमिति शा ___ऊणोअरिय' ति ऊनमुदरम् ऊनोदरं तस्य करणं भावे चुनि ऊनोदरिका, व्युत्पत्तिरंचेयम् , अस्य प्रवृत्तिस्तूननामात्रे, सा द्विधा-द्रव्यतो भावतश्च, द्रव्यत उपकरणा-भक्त पानविण्या, तत्र उपकरण विषयोनोदरिका जिनकल्पिकादीनां तदभ्यासपरायणानां वाऽवबोद्धन्या, न पुनग्न्येषाम् , तेषामुपध्यभावे समग्रसंयमपालनाऽभावात् , अथवाऽन्येषामप्यतिरिक्तोपकरणाग्रहणतो भवत्येवोनोदरता, यत उक्तम्
. 'जं बट्टइ उवगारे उबगरण तं च होइ उवगरणं । अइरितं अहिगरणं अजओ अजयं परिहरंतो ॥१॥" इति, 'परिहातोति आसेवमानः 'परिहारो परिभोगो' इति वचनात् , ततोऽयतश्च यत्परिभुजानो भवतीत्यर्थः, भक्तपानोनोदरिका पुनरात्मीयाहारमानपरित्यागतो विज्ञेया, आहारमानं च
१ तुलना-दशहा . टी. (पृ. २६ तः) अगस्त्यसिंहरचिता चर्णिः (पृ.१२ तः)॥२० वष्टौ मासान्-सं०॥ ३ यद्वर्त्तते उपकारे उपकरणं तदेव भवत्युपकरणम् । अतिरिक्तमधिकरणं अयतोऽयतं भुजन् ॥१॥
६ गातिचारद्वारे १२ तपसा व्याख्या गाथा २७०. २७२ प्र.आ.६५
॥१७२॥
