________________
पाश्र्वभ्यः
निन्दितस्त्वं स्वकम् । मे मार्ग मम पन्थानम् । 'मार्गो मृगवधे मासे सोम्यर्थेध्वनि' इति यादवः । शृणु श्रुतिविषयं विधेहि ॥४९॥
अन्यय- वा प्रौढमानः मयि वैरीन्धनदि एतत् न अभियाः कि? कि अपरं ? नो विलम्बेन तिष्ठ । त्वां अद्य एव अन्तकमुख बिलं प्रापयामि । मे कथयतः त्वत्प्रयाणानुरूपं मार्ग मत्तः त्वकं शृणु ।
अर्थ -- अथवा वृद्धिगत मान वाले आपको वैरी रूपी ईंधन को जलाते वाले मुझमें क्या इष्ट नहीं है ? और क्या ? विलम्ब मत करो। तुम्हें आज ही यम के मुख रूपी बिल में पहुँचाता हूँ। मेरे कहे हुए तुम्हारे प्रयाण के अनुरूप मार्ग को तुम मुझसे सुनो।
श्रेयोमार्गान्निहि जिनमताभ्रंशितस्यैक एव, मार्गोऽसह्यावसुखविषन्तरिकात्तारको यः । तं मुक्त्या ते श्रुतिसुखपरं बच्मि यत्र प्रियायाः, सन्देशं मे तक्तु जलद श्रोष्यसि श्रव्यवन्धम् ॥ ५० ॥
श्रेय इति । जलब भो पयोद योगिन् । जिनमतात् मन्यते स्म मतः जिनेन अर्हता मतः जिनमतस्तस्मात् । श्रेोमशर्गात् रत्नत्रयात्मकात् मोक्षमार्गात् । भ्रंशितस्य व्वंसितस्य । मिथ्यादृष्टेरित्यर्थः । मार्गः स्वाभिप्रेतप्रदेश |प्तेरुपायः । एक एव नहि न भवति हि । यः मार्गः । असह्यात् दुःसहात् । नारकात् नरकस्यायं नारकस्तस्मात् । असुखविषधे न मुखम् असुखम् दुःखविषाणि जलानि 'नीरं जीवनमन्त्रिम्' इति धनञ्जयः । तानि घोयल्लेऽस्मिन्निति विषभिः विषधिरिव विषधिः असुखमेवविपषिस्तस्मात् । तारकः उत्तरणहेतुः भवेदेति शेषः । तं मार्ग मुक्त्वा विमुच्यते तव । श्रुतिसुखपर्व श्रीश्रानन्दास्पदम् । यथा तथा । अच्मि ब्रवीमि तदनु पश्चात् । यत्र सत्मार्गे । मे मम प्रियायाः कान्तायाः । श्रवबन्धं श्रम्यः श्रवणीयो बन्धः शब्दरचना यस्येति तथोक्तस्तम् । सन्देशं वाचिकम् 1 'सन्देशवाग्वाचिक स्पात्' इत्यमरः । श्रोष्यसि श्रवणविषयं करिष्यसि । स्वस्य मिथ्यादृषत्वात् स्त्रयोग्यं भुवनत्रयमानं ब्रवातीति तात्पर्यम् ||५०११
अन्वय हे जलद | जनमतात् श्रेयोमार्गात् भ्रंशितस्य यः असह्मात् ते नारकात् असुखविषयेः तारकः ( सः ) मार्गः एकः एव न हि । तं मुल्ला श्रुतिसुख ( मार्ग ) वच्मि म तदनु मे प्रियायाः श्रव्यवन्धं सन्देशं श्रोष्यसि । अर्थ -- हे मेत्र ! तीर्थकर भगवान् के द्वारा अभिमत श्रेयोमार्ग से पतित १. श्रोत्रयम् इत्यपि पाठः ।
I
:
।