________________
लाराधना
मापासः
६४१
-
-
-
तह चेव देसकुलजाइरूवमारोग्गमाउगं बुद्धी ।। सधणं गहणं सट्ठा य संजमो दुल्लहो लोए ॥ ४३१ ॥ एवमबि दुल्लहपरंपरेण लध्दण संजम खवओ। ण लटिज सुनी संवेगकरी अबहुस्सुयसयासे ॥ ४३२ ।। सम्म सुदिमलहंतो दीहई मुत्तिमुवगमित्ता वि ॥ परिवडइ मरणकाले अकदाधारस्त पासम्मि ।। ४३३ ॥ सक्का बसी छेत्तुं तत्तो उक्कट्ठिओ पुणो दुक्खं ।। इय संजमस्स बि मणो विसएसुस्काव, दुक्खं । ४३३ ॥ आहारमओ जीवो आहारेण य विराधिदो संतो॥ अट्टहट्टो जीवो ण रमदि णाणे चरित्ते य ॥ ४३५ ॥ मुदिपाणयेण अणुसट्ठिभोयणेण य पुणो उवग्गहिदो ॥ तण्हाछुहाकिलंतो कि होदि झाणे अबक्खित्तो ॥ १३६ ।। पढमेण व दोवेण व वाहिज्जंतस्स तस्स खवयरस ॥ ण कुणदि उबदेसादिं समाधिकरणं अगीदत्त्थो ॥ ४३७ ॥ संसारसागरे घोरे दुःखमझकलाकुले ।। दुःस्वतोऽदाव्यमानेन प्राप्यते जन्म मानुषम् ।। ४४३ ॥ देशो जातिः कुलं रूपं कल्पता जीवितं मतिः । श्रवणं ग्रहणं श्रद्धा संगमो दुर्लभो भवेत् ॥ ४४४ ॥