________________
२३४
महापुराण मह चरपुरिसहि दुईनदुरिउ एयह केरठ बजरिव परि। होगण सुदुण्णयगारएण ता चितित तेण कुमारपण | गुरुको सिमु जाति मरगु गुरुको जैगि सिज्झइ तियरगुः । गुरुको को विप खयह जाइ गुरुको संपय घरह पह। गुरुवयणई कडुयई जाई जाई परिणामि सुपत्थई ताई ताई। लगाईण मुसमिति मानिस परिहउ तिम धुन मरणु ताई। लइ विजमि हउंदितु एत्थु लंघियउ जेण गुरुसुयपयत्यु । पत्ता-जयवंते सुप्पहकते तो पेसिउ गुणवंत ॥
आवेपिणु पहु पणवेष्पिणु पमण सुमइमहंतः ।।२।।
१.
भो देव कसणसियत बिराई लइ रयणई लइ पवरबराई। किं तु णव णिहिवइ पाहुडेण
किं किर जहिहि पाणियघडेण | लइ भत्तितो वि णियकिंकराई तुह पायपोमलालियसिराई। जयविजयाकंपणपस्थिवाह विण्णविन णिसुणि णिव अवणियाहं. पछिलल जि दोसु दोहरमुयासु जं दिण्णी सुय ण तुह सुयासु । बीयत जं कोकिन बरणिहाउ दावियज सयंवरविहिणिओउँ । तइयत्र ज ज मिक्खित माल रइलालस लग्गी तासुधाल । परपरिणि हरंतह रोमणडिय चोत्थन तुह् तणयहु समरि भिडिय। पंचमन दोसु वद्धप कुमार णिउ णियणयरहु रणरंगवीरु । उग्र दोहा दोसपरंपराई जंण वि मुचहुं अज्ज वि घराई। तं देव पइट्ठा तुझु सरगु
कि दंदु एत्थु सम्बस्सहरणु । किं मारणु कि भणु कि किसु तं णिसुणिवि जंपइ मेइणीसु । हो हर परिवजमि कासिराउ पसिया ताइ महु सो जिताउ । जई पुणे महु दाहिणु बाहुदंडु जं सो तं चक्षु ण वर्जु दंड । स्वयरइ अप्प संगाभकालि पल्ललियगिद्धखद्धतमालि । पत्ता-बलगव रोसें तिवें जो जणवर संघट्टइ ।।
सुरु दंडवि सो सई खंडवि जो उपहिण पयट्टए ॥३॥
इय कहिदि टेण पवित्र मंति उसो घोसइ णियपहहि मंति। परवइ मण्णव पई पिलाममाणु जय विजय वे चि रिउत्तिमिरमान । मह अवर चिणि मुयदंड भणइ तुम्हारउ माणुसु सुटठु गाइ । ५. B जाएण । ६. K सदुग्णय । ७. धुवु मिना । ३. १. ME *णिहाउ । २. रणरंगधीर । ३. MB सणुकिलेम् । ४. 3 जम् । ५. MBA
६. MBK बग्जदंडु। ७. M उवरइ ।। ४. १. G माणु सुट्ट।