________________
श्रीपाल रास
२२६
हो पाठ सहस राणी ली साथ, पाठ सहस सेवे नरनाथ । प्रसू हस्ती रथ पालिकी, हो भेरि नाद निसाणां घाउ ।
प्रा विचि 'अ, दो बड़ती ना लेगी दार !!२२५।। मैनासुवरी को चिन्ता
हो सुदरि बात सासुस्यो कही, बारा बरस अवधि को गई। कोडीभड़ नवि पाइयो, हो इह बाइ प्राजि की राति । बिकलप सकसम सहु तजो, हो निश्च दोध्या ल्यौ परभात्ति ।।२२६।। हो कु'दापहज सुणि बहु. नन प्राइ देबिउ छ कह । कोण कर्म धावै उदै, हो दिन इस चित घोर करि राखि । धीर सह कारिज सरै, हो पुत्री मेरो कह्यो न नासि । २२७॥
हो सेना सइ छाडी तहि टाइ, हो गयो सुभट जह कुदा माछ । माता सेथी चीनयो, हो माता वेगो खोलो द्वारि । सिरीपाल हो पाइयो, हो दांडहु सहु मन तणा विकार ॥२२८।।
मनास दरी से मिलन
हो सुण्या वचन जब सासू बहु, मन का वंछित पूगा सह । देगि कपादि उधाडिया, हो सिरीपाल घर भितरि पाइ। चरण मात का ढोकिया, हो भयो हरष प्रति अंगि न माइ ।।२२।।
है मणासुदरी बंद्यो कंत, सासु पासि बैट्ठी विहसंत । फुसल स्नेह बुझी सबै, हो जप सुभट पाछिली बात । जसी विधि संपति लही, ते तो कह्यो सबै विरतांत ।।२३०॥
हो मणासुदरि कुदा माइ, संक्षण ल्यायो सेना टाइ । राज लोक में ले गयो, हो पाठ सप्हस थी जे बर नारि । सासु तणा पद बंदिया, हो चस्त्र जडाउ भेट भो धारि ।।२३।।
हो पर्छ बंदि मणासुदरी, वस्त्र प्रनेक भेट ले धरी । भक्ति विनो कीना घो, हो कनक हस्ति रथ तिया के काग । माता जोग्य दिखालियां, हो दूर देस की बस्त निधान ||१३२॥
