________________
दशाश्रुतस्कन्धनियुक्ति में इङ्गित दृष्टान्त
१३१
उदायणेण चक्कभमे च्छूढो, चउसु वि पायतलेसु विद्धो सरेहि, पडिओ हत्थी।
एवं उदायणेण रणे जित्ता गहिओ पज्जोओ। भग्गं परबलं। गहिया उज्जेणी। णट्ठा सुवण्णगुलिया। पडिमा पुण देवताहिट्ठिता संचालेउं ण सक्किता। पज्जोतो य ललाटे सुणहपाएण अंकितो।
इमं च से णामयं ललाटे चेव अंकितं
कंठा। उदायणो ससाहणेण पडिणियत्तो, पज्जोओ वि बद्धो खंधावारे णिज्जति। उदायणो आगओ, जाव दसपुरोद्दे से' तत्थ वरिसाकालो जातो। दस वि मउडबद्धरायाणो णिवेसेण ठितो। उदायणस्स उवजेमणाए भुंजति पज्जोतो।
अण्णया पज्जोसवणकाले पत्ते उदायणो उववासी, तेण सूतो विसज्जितो। पज्जोओ अज्ज गच्छसु, किं ते उवसाहिज्जउ ति।।
गतो सूतो, पुच्छिओ पज्जोओ। आसंकियं पज्जोतस्स। _ “ण कयाति अहं पुच्छिओ, अज्ज पुच्छा कता। णूणं अहं विससम्मिसेण भत्तेण अज्ज मारिज्जिउकामो। अहवा - किं मे संदेहेण, एयं चेव पुच्छामि।"
पज्जोएण पुच्छिओ सूतो - अज्ज मे किं पुच्छिज्जति। किं वा हं अज्ज मारिज्जिउकामो?
सूतेण लवियं-ण तुमं मारिज्जसि। राया समणोवासओऽज्ज पज्जोसवणाए उववासी। तो ते जं इ8 अज्ज उवसाहयामि ति पुच्छिओ।
तओ पज्जोतेण लवियं- "अहो सपावकम्मेण वसणपत्तेण पज्जोसवणा वि ण णाता, गच्छ कहेहि राइणो उदायणस्स जहा अहं पि समणोवासगो अज्ज उववासिओ भत्तेण ण मे कज्ज।"
सूतेण गंतुं उदायणस्स कहियं - सो वि समणोवासगो अज्ज ण भुंजति त्ति।
ताहे उदायणो भणति - समणोवासगेण मे बद्धेण अज्ज सामातिय ण सज्झति, ण य सम्मं पज्जोसवियं भवति, तं गच्छामि समणोवासगं बंधणातो मोएमि खामेमि य सम्मं, तेण सो मोइओ खामिओ य ललाटमंकच्छाय णट्ठया य सोवण्णो से पट्टो बद्धो। ततो पभिति पट्टबद्धरायाणो जाता।
एवं ताव जति गिहिणो वि कयवेरा अधिकरणाइं ओसवंति, समणेहिं पुण सव्वपावविरतेहिं सुहृतरं ओसवेयव्वं ति। सेसं सवित्थरं जीवंतसामिउप्पतीए वत्तव्व।।३१८६।।
-नि०भा०चू०।
१. उद्देशः स्थानं आदेशो वा ।