________________
अनुयोगचन्द्रिका टीका सूत्र २४४ आयनिक्षेपनिरूपणम् पापयन्तीति । श्रुतदायकाचार्योपयोगस्य आगमस्वाद् वाकाययोगश्चानाग: मत्वादत्र नो आगमतो भावामीणता वोध्येति । एतदुरसंहरबाह-तदेतद् नो आगमतो भावाक्षीणमिति । इत्थं समस्तमपि भावाक्षीणं निरूपितमिति सूचयितुमाह-तदेनद् भाषाक्षीणमिति । इत्थं सभेदम् अक्षीणं मरूपितमिति सूचयितु. माह-तदेतदक्षीणमिति ।मु० २४३॥
अथ आनिक्षेपं निरूपयति
मूलम्-ते किं तं आए? आए-चउबिहे पण्णत्ते, तं जहानामाए ठवणाए दवाए भावाए। नामठवणाओ पुवं भणि. याओ। से किं तं दबाए ? दवाए-दुविहे पण्णत्ते, तं जहाआगमओ य नो आगमओ य। से किं तं आगमओ दव्वाए ? आगमओ दबाए-जस्स णं आयत्तिपयं सिक्खियं ठियं जियं मियं परिजियं जाव, कम्हा? अणुवओगो दवमितिकटु, नेगमस्त पं जावइया अणुवउत्ता आगमओ तावइया ते दवाया, जाव से तं आगमओ दबाए । सेकिंतं नो आगमओ दवाए ? नो आगमओ दवाए-तिविहे पण्णत्ते, तं जहा-जाणयसरीरदवाए भवियसरीरदवाए जाणयसरीरभवियसरीरबहरिते दव्वाए। पर नो आगम से भावाक्षीणता जाननी चाहिये। (से तं नो आग. मभो भावज्झोणे) इस प्रकार यह नो आगम से भाव अक्षीण का स्वरूप है। (से तं भावज्झोणे से तं अज्झोणे) इस प्रकार भाव अक्षीण का स्वरूप वर्णित हुआ है। द्रव्य और भाव, अक्षीण के वर्णन से अक्षीण का स्वरूप वर्णित हो चुका । खू० २४३॥ રૂપ જે ચોગ છે, તે અનાગમ રૂપ છે, એથી અહીં ને આગમથી ભાવ सीता M . (से तनो आगमओ भावज्झीणे) मा प्रभारी मान भागमथा साप मक्षीयतानु ५१३५ 2. (से त भावज्झीणे से त अझीणे) આ પ્રમાણે ભાવ અક્ષણનું સ્વરૂ૫ વણિત કરવામાં આવ્યું છે. દ્રવ્ય અને ભાવ અક્ષણના વર્ણનથી અક્ષણ સવરૂપનું વર્ણિત થઈ ગયું છે. આ સં. ૨૪૩