Page Text
________________ આગમસૂત્ર 7, અંગસૂત્ર 7 ઉપાસકદશાંગ સૂત્ર સૂત્ર-૨૨ ત્યારપછી તે પિશાચરૂપે. કામદેવ શ્રાવકને નિર્ભય યાવતુ ધર્મધ્યાનને પ્રાપ્ત થઈ વિચરતો જોઈને બીજીત્રીજીવાર પણ કામદેવને કહ્યું - ઓ અપ્રાર્થિતના પ્રાર્થિત કામદેવ શ્રાવક ! જો તું આજ યાવત્ મરવાનો. ત્યારે કામદેવે, તે દેવને બીજી-ત્રીજી વખત આમ કહેતો સાંભળીને પણ ડર્યો નહીં યાવત્ ધર્મધ્યાનમાં રહ્યો, ત્યારે તે પિશાચરૂપ દેવે કામદેવના નિર્ભય યાવત્ જોઈને ક્રોધથી કપાળમાં ત્રિવલિયુક્ત ભૂકુટિ કરીને કામદેવના કાળા કમળ જેવી યાવત્ તલવાર વડે ટૂકડે ટૂકડા કરે છે. ત્યારે કામદેવે તે ઉજ્જવલ યાવત્ દુઃસહ્ય વેદના સમ્યક્ સહી યાવત્ અધ્યાસિત કરી(ક્ષમાભાવથી સહન કરી). સૂત્ર-૨૩ ત્યારે તે પિશાચરૂપ દેવે, કામદેવ શ્રાવકને નિર્ભય યાવત્ ઉપાસનારત વિચરતો જોઈને, જ્યારે તેને નિર્ચન્થ પ્રવચનથી ચલિત-શોભિત-વિપરિણામિત કરવા સમર્થ ન થયો ત્યારે શ્રાંત, તાંત, પરિત્રાંત થઈને ધીમે-ધીમે પાછો ખસ્યો, ખસીને પૌષધશાળાથી બહાર નીકળ્યો, પછી દિવ્ય પિશાચરૂપ ત્યજીને એક મોટા દિવ્ય હાથીનું રૂપ વિકુવ્યું. જે સપ્તાંગ પ્રતિષ્ઠિત, સમ્યક્ સંસ્થિત, સુજાત, આગળથી ઊંચુ, પાછળથી વરાહ જેવુ, અજાકુક્ષિ, અલંબકુક્ષિ, લાંબા હોઠ અને સૂંઢવાળો, મુકુલાવસ્થા પ્રાપ્ત મોગરા જેવી વિમલ ધવલ દાંતવાળો, સોનાની ખોલીમાં પ્રવિષ્ટ દાંતવાળો, કંઇક ખેંચેલા ધનુષ્યની જેમ વળેલ સુંદર અગ્ર સૂંઢવાળો, કાચબા જેવા પરિપૂર્ણ ચરણ, વીશ નખવાળો, આલીનપ્રમાણયુક્ત પુચ્છવાળો, મત્તમેઘ જેમ ગર્જના કરતો, મન અને પવનને જિતનાર વેગવાળા દિવ્ય હાથીરૂપને વિકુવ્યું. પછી પૌષધશાળામાં કામદેવ પાસે આવ્યો, આવીને કામદેવ શ્રાવકને કહ્યું- હે કામદેવ ! ઇત્યાદિ. યાવત્ જો તું શીલ, વ્રત આદિ ભાંગીશ નહીં, તો આજે તને સૂંઢથી ગ્રહીને પૌષધશાળાથી બહાર લઈ જઈશ, ઊંચે આકાશમાં ફેંકીશ, ફેંકીને તીક્ષ્ણ દંતમૂશલ વડે ગ્રહણ કરીશ, પછી પૃથ્વીતલે ત્રણ વખત પગ વડે રોળીશ. જેથી તે આર્તધ્યાનથી પરાધીન થઈ અકાળે જીવિતથી રહીત થઈશ. ત્યારે તે હસ્તિરૂપ દેવે આમ કહેતા, કામદેવ શ્રાવક નિર્ભય યાવત્ ઉપાસના રત રહે છે. ત્યારે તે હાથીરૂપ દેવે કામદેવને નિર્ભય યાવત્ રહેલો જાણીને, બીજી-ત્રીજી વખત કામદેવને કહ્યું - ઓ કામદેવ ! આદિ પૂર્વવત્ યાવત્ તે પણ નિર્ભયપણે વિચરે છે, ત્યારે હાથીરૂપદેવે કામદેવને નિર્ભય યાવત્ વિચરતો જોઈને, અતિ ક્રોધિત થઈને કામદેવને સૂંઢ વડે ગ્રહણ કરીને ઊંચે આકાશમાં ઉછાળ્યો, ઉછાળીને તીક્ષ્ણ દંતમૂશળ વડે ગ્રહણ કરીને નીચે ધરણીતલમાં પગ વડે ત્રણ વખત રોળે છે. ત્યારે કામદેવ શ્રાવકે તે ઉજ્જવલ વેદનાને યાવત્ સહન કરી. સૂત્ર—૨૪ તે હસ્તિરૂપ દેવ, કામદેવ શ્રાવકને જ્યારે વિચલિત કરવા શક્તિમાન ન થયો, ત્યારે ધીમે ધીમે પાછો ખસ્યો, ખસીને પૌષધશાળાથી નીકળ્યો. નીકળીને દિવ્ય હસ્તિરૂપ તજીને એક મહાન દિવ્ય સર્પનું રૂપ વિકુવ્યું. તે ઉગ્રચંડ-ઘોર વિષવાળો, મહાકાય, મણી-મૂષા જેવો કાળો, નયનવિષ અને રોષપૂર્ણ, અંજનકુંજ સમૂહ પેઠે પ્રકાશયુક્ત, લોહી જેવી લાલ આંખોવાળો, લપલપ થતી ચંચળ જીભવાળો,તેની કાળાશથી પૃથ્વીની વેણીરૂપ લાગતો, ઉત્કટ, ઉગ્ર, સ્પષ્ટ, દેદીપ્યમાન, કુટિલ, જટિલ, કર્કશ, કઠોર, વિકટ, ફટાટોપ કરવામાં દક્ષ, લોઢાની ભઠ્ઠી પેઠે ધમધમ’ શબ્દ કરતો, રોકાય નહિ તેવા તીવ્ર ચંડરોષયુક્ત સર્પરૂપને વિકુવ્યું. પછી પૌષધશાળામાં કામદેવ શ્રાવક પાસે આવ્યો, આવીને કામદેવને કહ્યું - ઓ કામદેવ ! યાવત્ શીલાદિને ભાંગીશ નહીં, તો આજે હું સરસર કરતો તારા શરીરે ચડીશ, પછી પૂંછડાના ભાગથી ત્રણ વખત ડોકને વીંટી દઈશ, તીર્ણ-વિષયુક્ત દાઢ વડે, તારી છાતીમાં પ્રહાર કરીશ, તેનાથી તે આર્તધ્યાનથી પરવશ-પીડિત થઈ અકાલે જીવનરહિત થઈશ. ત્યારે તે કામદેવ, સર્પરૂપ દેવને આમ કહેતો સાંભળીને નિર્ભય થઈ યાવત્ વિચરે છે. તેણે પણ બીજી મુનિ દીપરત્નસાગર કૃત્ “(ઉપાસકદશા)” આગમસૂત્ર ભાવાનુવાદ Page 14
| SR No. | 035608 |
| Book Title | Agam 07 Upasakdasha Gujarati Translation |
| Original Sutra Author | N/A |
| Author | Dipratnasagar, Deepratnasagar |
| Publisher | Dipratnasagar, Deepratnasagar |
| Publication Year | 2020 |
| Total Pages | 40 |
| Language | Gujarati |
| Classification | Book_Devnagari, Book_Gujarati, & agam_upasakdasha |
| File Size | 3 MB |