________________ આગમસૂત્ર 7, અંગસૂત્ર 7 ઉપાસકદશાંગ સૂત્ર સૂત્ર-૧૧ ત્યારે આનંદ શ્રાવકને આમ કહેતા સાંભળી શિવાનંદા, હર્ષિત-સંતુષ્ટ થઈ, કૌટુંબિક પુરુષોને બોલાવીને કહ્યું - જલદીથી ધાર્મિક કાર્યો માટે ઉપયોગી રથ તૈયાર કરો યાવત્ ભગવંત પાસે પહોંચીને તેમને પર્યાપાસે છે, ત્યારે શ્રમણ ભગવંત મહાવીરે, શિવાનંદા અને તે મોટી પર્ષદાને ધર્મ કહ્યો. ત્યારે શિવાનંદા ભગવંત પાસે ધર્મ સાંભળી, સમજી યાવત્ ગૃહીંધર્મ સ્વીકાર્યો. તે જ ધાર્મિકયાનપ્રવરમાં બેસીને, જે દિશામાંથી આવેલ, તે દિશામાં પાછી ગઈ. સૂત્ર-૧૨ થી 14 12. ભંતે ! એમ કહી, ગૌતમસ્વામીએ શ્રમણ ભગવંત મહાવીરને વાંદી, નમીને કહ્યું - હે ભગવન્! આનંદ શ્રાવક આપની પાસે મુંડ યાવતુ દીક્ષિત થવા સમર્થ છે ? ગૌતમ ! તે અર્થ સમર્થ નથી. આનંદ શ્રાવક ઘણા વર્ષ શ્રાવક પર્યાય પાળીને સૌધર્મકલ્પ અરુણ વિમાનમાં દેવપણે ઉપજશે. ત્યાં કેટલાક દેવોની સ્થિતિ ચાર પલ્યોપમની છે, ત્યાં આનંદ શ્રાવકની પણ ચાર પલ્યોપમ સ્થિતિ થશે. પછી ભગવંત અન્ય કોઈ દિવસે બાહ્ય યાવત્ વિચરે છે. 13. પછી આનંદ, શ્રાવક થયો. જીવાજીવનો જ્ઞાતા થાયો યાવત્ સાધુ-સાધ્વીને પ્રતિલાભિત કરતો વિચરે છે. શિવાનંદા પણ શ્રાવિકા થઈ યાવત્ વિચરે છે. 14. ત્યારપછી, તે આનંદને અનેક શીલવ્રત, ગુણવ્રત, વિરમણ, પ્રત્યાખ્યાન-પૌષધોપવાસ વડે આત્માને ભાવિત કરતા ચૌદ વર્ષો ગયા. પંદરમાં વર્ષમાં મધ્યમાં વર્તતા, કોઈ દિવસે મધ્યરાત્રિએ ધર્મજાગરિકા કરતા આવા પ્રકારે અધ્યવસાય, વિચાર, પ્રાર્થિત, મનોગત સંકલ્પ ઉત્પન્ન થયો કે - હું વાણિજ્યગ્રામ નગરમાં ઘણા રાજા, ઇશ્વર યાવત્ પોતાના કુટુંબનો યાવતું આધાર છે. આ વિક્ષેપોથી હું ભગવંત મહાવીર પાસે સ્વીકારેલ ધર્મપ્રજ્ઞપ્તિને કરવાને સમર્થ નથી. મારે ઉચિત છે કે આવતીકાલે યાવત્ સૂર્ય ઊગ્યા પછી વિપુલ અશન, પાન, ખાદિમ, સ્વાદિમ તૈયાર કરાવી, (ભગવતી સૂત્ર, શતક-૩) પૂરણતાપસમાં કહ્યા મુજબ યાવત્ જ્યેષ્ઠપુત્રને કુટુંબમાં સ્થાપીને, તે મિત્ર, સ્વજન આદિ અને જ્યેષ્ઠ પુત્રને પૂછીને કોલ્લાગ સંનિવેશમાં જ્ઞાતકૂલમાં પૌષધશાળા પ્રતિલેખીને શ્રમણ ભગવંત મહાવીર પાસે ધર્મ પ્રજ્ઞપ્તિને સ્વીકારીને વિચરવું.. આમ વિચારી, બીજે દિવસે પૂર્વવત્ જમી-જમાડીને, ભોજન બાદ તે સ્વજન, મિત્ર આદિને વિપુલ પુષ્પાદિ વડે સત્કારી, સન્માની, તે જ મિત્ર આદિની હાજરીમાં મોટા પુત્રને બોલાવીને કહ્યું - હે પુત્ર ! હું વાણિજ્યગ્રામમાં ઘણા રાજા, ઇશ્વર ઈત્યાદિના અનેક કાર્યોમાં અગ્રેસર આદિ થઇ વિચરું છું પણ મારે ઉચિત છે કે હાલ તને પોતાના કુટુંબના આલંબનાદિરૂપે સ્થાપીને યાવત્ ધર્મપ્રજ્ઞપ્તિ સહ વિચરું. મોટા પુત્ર તહત્તિ' કહીને આ અર્થને વિનયથી સ્વીકાર્યો. ત્યારે આનંદે તે જ મિત્ર આદિ સન્મુખ મોટા પુત્રને કુટુંબમાં સ્થાપીને કહ્યું - તમે આજથી મને બહુ કાર્યોમાં યાવતુ. એક કે વધુ વખત પૂછશો નહીં, મારા માટે અશનાદિ ન કરાવશો, ન સંસ્કારશો. પછી આનંદે મોટા પુત્ર, મિત્રાદિને પૂછીને પોતાના ઘેરથી નીકળી, વાણિજ્યગ્રામ મધ્યેથી જઈને, કોલ્લામ સંનિવેશમાં, જ્ઞાનકુલમાં પૌષધશાળા પાસે આવી, તેને પ્રમાર્જી, ઉચ્ચાર-પ્રસવણભૂમિ પ્રતિલેખીને દર્ભ સંસ્કારક પાથરી, પૌષધશાળામાં પૌષધ લઈ દર્ભ સંથારે બેસી, ભગવંત મહાવીરની ધર્મપ્રજ્ઞપ્તિ સ્વીકારીને રહ્યો. સૂત્ર-૧૫ ત્યારપછી આનંદ શ્રાવક ઉપાસક પ્રતિમા સ્વીકારીને વિચરે છે, પહેલી શ્રાવકપ્રતિજ્ઞા સૂત્રોક્ત વિધિથી, આચાર અનેમાર્ગ અનુસાર, તથ્યથી સમ્યક્ કાયા વડે સ્પર્શે છે, પાળે છે, શોભે છે, પૂર્ણ કરે છે, કીર્તન-આરાધન કરે છે. પછી તે બીજી-ત્રીજી-ચોથી-પાંચમી-છઠ્ઠી યાવત્ અગિયારમી પ્રતિમા યાવત્ આરાધે છે. સૂત્ર૧૬ થી 18 16. ત્યારપછી આનંદ શ્રાવક આ આવા ઉદાર, વિપુલ, પ્રયત્નરૂપ, પ્રગૃહીત તપોકર્મથી શુષ્ક યાવત્ કૃશ અને મુનિ દીપરત્નસાગર કૃત્ “(ઉપાસકદશા)” આગમસૂત્ર ભાવાનુવાદ Page 10