________________
आगम
(४०)
प्रत
सूत्रांक
[-]
दीप
अनुक्रम
[-]
[भाग-3] “आवश्यक”- मूलसूत्र - १ (निर्युक्ति:+वृत्तिः) १
अध्ययनं [-], निर्युक्ति: [ १३३ ], भाष्यं [-] वि० भा० गाथा [ १४३८ - १४३९], मूलं [- /गाथा-] पूज्य आगमोद्धारकश्री संशोधिता मुनि दीपरत्नसागरेण संकलिता आगमसूत्र [४०] मूलसूत्र [१] आवश्यकनिर्युक्ति एवं मलयगिरिसूरिरचिता वृत्तिः
उपोद्घातनिर्युः
॥१४०॥
परमतादिभिरपि मिश्रयित्वा सम्पूर्ण विदधाति सोऽनुयोगश्रवणस्व न योग्यः, एवं कम्थीकृतसूत्रार्थी गुरुरपि नानुयोगस्य योग्यः, उक्तं च- "जो सीसो सुत्तत्थं चंदणकंथं व परमयाईहिं । मीसेइ गलियमहवा मिक्खियमाणेण स न जोग्गो ॥१॥ कंथीकयसुत्तस्थो, गुरुवि जोग्गो न भासियवस। अविणासियसुत्तत्था, सीसायरिया विणिदिवा ||२||” (वि. १४३८-९) अत्र 'सिक्खियमाणेण' इति सुशिक्षितोऽहं स्वयमेव नान्यं पृच्छामीति मानेन, गलितं- विस्मृतं सम्पूर्णं करोति इत्यर्थः, | शेषं सुगमम् । सम्प्रति चेष्टीदृष्टान्त उच्यते-बसंतपुरे नयरे जुण्णसेद्विधूया अभिनवसेट्ठिधूया य, वासिं परोप्परं पीई, तहवि से जुण्णसेडिधूयाए अस्थि वेसो, जहा अम्हे एएहिं उबट्टियाणि, ताओ अन्नया कयाइ मज्जितं गयातो, तत्थ जा सा नवगस्स सेट्ठिस्स घूया सा तिलगचोदसगेण अलंकारेण अलंकिया, सा आभरणाणि तडे उवित्ता ओइन्ना, जुन्नसेट्ठिघूया ताणि गहाय पहाविता, इयरा जाणइ-खेडुं करेइ इति, तीए जुण्णसेट्ठिधूयाए मायापिऊणं सिहं, ताणि भणतितुण्डिका अच्छाहि, नवगसेठिया ण्हाइत्ता निययं घरं गया, पिडमाऊणं कहियं, तेहिं मग्गिते न दिति, अम्हे बहियाणित्ति परिभूताई, किं आभरगाणिवि अम्हाणं नत्थि १, रायकुले वबहारो जातो, नत्थि सक्खी, तत्थ कारणिगा भांति - चेडितो वाहिजंतु, वाहिचा भणिया- जइ तुग्भच्चयं ता आविद्ध, ताहे सा जुण्णसेडिघूया जं इत्थे तं पाए | आर्विधेइ, जं पाए तं इत्थे, न याणेइ, तं च से असिलिडं जायं, ताहे तेहिं नायं, जहा- एतीए न होंति, ताहे इयरी भणिया-तुमं आविंध, ताए कमेण आविद्धं, सिद्धिं च से जायें, भणिया य- मेल्लेहि, ताहे तहेव निचं आकुंचतीए परि वाडीए मुकं, ताहे सो जुण्णसेट्ठी दंडितो, जहा सो एगभवियं मरणं पत्तो एवमायरिओऽवि जं मन्नत्थ तमन्नहिं
For Pruate & Personal Use Orty
~302~
व्याख्या
नविधी
गवादि
दृष्टान्ताः
गा. १३३
॥१४०॥
wanlibrary.org