________________
आगम
(४०)
प्रत
सूत्रांक
[-]
दीप
अनुक्रम
[-]
[भाग-3] “आवश्यक”- मूलसूत्र - १ (निर्युक्तिः + वृत्तिः) १
अध्ययनं [-], निर्युक्ति: [ १३३ ], भाष्यं [-] वि० भा० गाथा [-], मूलं [- / गाथा-]
पूज्य आगमोद्धारकश्री संशोधिता मुनि दीपरत्नसागरेण संकलिता आगमसूत्र [४०] मूलसूत्र [१] आवश्यकनिर्युक्ति एवं मलयगिरिसूरिरचिता वृत्तिः
गहाय पहावितो, सो व बंदुरापालपण नातो, तेण कूवियं बहा आसो हीरह, ततो कुमारा रायाणो अ निग्गया, ते | देवेण हयविप्पहया काऊण घाडिया, वासुदेवो निम्मतो, भणइ-कीस मम आसरयर्ण हरसि १, एसो मम आसो तुग्भ न होइ, देवो भणइ-हमं जुज्झे पराजिणिऊण गिण्हाहि, वासुदेवेण भणियं वाढं, किह जुज्झामो ! तुमं भूमीए अहं च रहेणं तो रह गेण्ह, देवो भणइ-अलं मे रहेण, एवं आसो हत्थी पडिसिद्धो, वायाजुद्धाइयाई सबाई पडिसेहेइ, तो खाई केण जुज्झेण जुज्झियवं १, देवो भणइ- अहिद्वाणजुद्धेण, वासुदेवेण भणितं पराजितोऽहं, नेहि आसरयणं, नाहं नीयजुद्धेण जुज्झामि ततो देवो तुट्ठो समाणो भणति वरेहि वरं किं ते देमि ?, वासुदेवेण भणियं - असिवोवसमणिं मेरिं देहि, तेण दिन्ना, एसा तीसे मेरीप उप्पत्ती । ताहे सा छण्हं छण्हं मासाणंते वाइजइ, तत्थ जो सदं सुणेइ तस्स पुन्बुप्पना रोगा उक्समंति, नवगावि छम्मासे न उप्पर्जति, तत्थsaar कयाइ आगंतुको वाणियगो आयातो, सो य अतीव दाहज्जरेणाभिभूतो, तं मेरीपाल मणइ - गेण्ह तुमं सयसहस्वं मम एत्तो पलमेत्तं देहि, तेण लोमेण दिन्ना, तत्थऽन्ना चंदणथिग्गलिया दिन्ना, एवमन्त्रेणवि अनेणवि मग्गितो दिन्नं च सा सबा चंदणकंथा जाता, सा अन्नया कयाइ असि वासुदेवेण तालाविवा, जाव तं चैव सभं पूरेइ, तेण भणियं-जोपह मा मेरी विणासिया होज्जा, ताहे जोइया दिट्ठा थीकया, हा भेरी सघा विणासिया, तओ सो भेरीपालो ववरोवितो, अशा भेरी अट्टमभत्तेण आराहइत्ता लद्धा, अन्नो भेरीपालो कतो, सो आयरेण रक्खइ, सो पूइतो। एवं यः शिष्यः सूत्रमर्थ वा परमतेन स्वकीययन्थान्तरेण वा मिश्र| वित्वा कन्यां करोति अथवा विस्मृतं सूत्रमर्थ वा सुशिक्षितः स्वयमेवाहं नान्यं कञ्चित्कदाचित्किमपि पृच्छामीत्यहंकारेण
For Pruate & Personal Use Only
~ 301~