________________
आगम (४०)
[भाग-3] “आवश्यक"- मूलसूत्र-१ (नियुक्ति:+वृत्तिः ) १ अध्ययनं , नियुक्ति: [१३४,१३५], भाष्यं H, विभा गाथा [१४४०-१४४३], मूलं F /गाथा-] पूज्य आगमोद्धारकरी संशोधिता मुनि दीपरत्नसागरेण संकलिता आगमसूत्र [४०] मूलसूत्र [१] आवश्यकनियुक्ति एवं मलयगिरिसूरिरचिता वृत्तिः ।
प्रत
सूत्रांक
4
दीप अनुक्रम
संघडेइ, अन्नवत्तवयातो अन्नस्थ परुवेइ, एवं सो संसारदंडेण दंडिजाइ, तारिसस्सगासे न सोयचं, जह सा नवगसेहिधूया जसं पत्ता आविंधणसुहं च एवं जो आयरिओ न विसंवाएइ तेण अरहताणं आणा कया भवइ, तस्स पासे | सुत्तत्थाणि गहेयवाणि, एत्थ गाहातो-“अत्थाणथनिउत्ताऽऽभरणाणं जुण्णसेद्विधूयवान गुरू विहिमणिए वा विवरीयनिजोजतो सीसो ॥१॥ सस्थाणस्थनिउत्ता ईसरधूया समूसणाणं वा । होइ गुरू सीसोविय विणिजोजतो जहाभणियं |॥२॥" (वि.१४४०-१)श्रावकोदाहरणं पूर्ववत्, नवरमेवमुपसंहारः-"चिरपरिचियंपि न सरइ सुत्तत्थं सावगो समजं व । जोन स जोगो सीसो गुरुत्तणं तस्स दूरेणं ॥१॥"(वि.१४४२)बधिरपुरुषोदाहरणमपि पूर्ववदेव, नवरमत्रैवमुपसंहारः-"अन्नं पुट्ठो अन्नं जो साहइ सो गुरू न बहिरोब । न य सीसो जो अन्नं सुणेइ अणुभासए अन्नं ॥१॥"(वि. १४४३) सम्पति टंकणकव्यवहारोदाहरण-उत्तरावहे टंकणानाम मेच्छा, ते सुवण्णदंताईहिं दक्षिणावहगाई भंडाई गेण्हंति, ते य अवरोपरंभासं न याणति, पच्छा पुंजे करंति, हत्थेणं उच्छाइंति, जाव इच्छा न पूरइ न ताव अवणेति, एवं एएसिं इच्छियपडि-14 च्छितो ववहारो, आयरिएणं ताव सिस्सस्स अत्थो भाणियबो जाव तस्स पडिपुग्नं गहणं, सीसेण य ताव पुच्छियवं जाव | द्र उवगयंति, एसा टंकणवणितोवमा । इत्थमुक्तेन प्रकारेण गवादिषु द्वारेषु साक्षादभिहितार्थविपर्ययः प्रतिपक्षः स आचार्यHIशिष्ययोर्यधायोग योजनीयः, स च योजित एवेति । सम्प्रति विशेषतः शिष्यदोषगुणान् प्रतिपादयति
कस्स न होही देसो अणभुवमओ य निरुवगारी य । अप्पच्छंदमईओ पत्थियओ गंतुकामो य॥१४॥ विणओणएहिं पंज लियडेहि छंदमणुपत्तमाणेहिं । आराहिओ गुरुजणो सुयं बहुविहं लहुं देह ॥ १३४ ॥
-
~303