________________
आगम
[भाग-3] "आवश्यक'- मूलसूत्र
अध्ययनं H, नियुक्ति: [११४,११५], भाष्यं H, वि०भा०गाथा , मूलं - /गाथा-] पूज्य आगमोद्धारकरी संशोधिता मुनि दीपरत्नसागरेण संकलिता आगमसूत्र [४०] मूलसूत्र [१] आवश्यकनियुक्ति एवं मलयगिरिसूरिरचिता वृत्तिः ।
*
प्रत
%
सूत्रांक
44-25-%
दीप अनुक्रम
द्धिठाणं तु॥२॥"(पं. १५०९-११) प्रवज्याद्वारे नासावन्य प्रवाजयति कल्पस्थितिरेषेतिकृत्वा, आह च-"पवावे| न एसो अन्र्भ कप्पटिइति काऊणं । (पं. १५१०) उपदेशं पुनर्वथाशक्ति प्रयच्छति, मुण्डापनाद्वारेऽपि नासावन्य मुण्डयति, अथ प्रवज्यानन्तरं नियमतो मुण्डनमिति प्रमज्यामहणेनैव गृहीतमतः किमर्थमिदं पृथग द्वार , तदयुक्तं, प्रव्रज्यानन्तरं नियमतो मुण्डापनस्थासम्भवाद्, अयोग्यस्य कथञ्चित्तायामपि प्रवज्यायां पुनरयोग्यतापरिज्ञाने मुण्डापनाऽयोगात्, ततः पृथगिदं द्वारमिति । प्रायश्चित्तविधिद्वारे मनसाऽपि सूक्ष्ममप्यतिचारं प्राप्तस्य नियमतश्चतुर्गुरुकं प्रायविसं, यतोऽस्य कल्प एकाग्रतामधानस्ततस्तद्ले गुरुतरो दोष इति । कारणद्वारे-कारणं नाम आलम्बन, तत्पुनः
सुपरिशुद्ध ज्ञानादिकं, तच्चास्य न विद्यते येन तदाश्रित्यापवादपदसेविता स्यात् , एष हि सर्वत्र निरपेक्षः क्लिष्टकर्मक्षय* निमित्तं प्रारब्धमेव स्वं कल्पं यथोक्तविधिना समापयन् महात्मा वर्तते, कंच-"कारणमालवणमो तं पुण नाणाइयं
सुपरिसुद्धं । एयस्स तं न विजइ उचियंतपसाहणा पायं ॥१॥ सवत्थ निरवइक्खो, आढतं चिय दढं समाणितो। | वट्टा एस महापा, किलिहकम्मक्खयनिमित्तं ॥२॥(पं. १५१७-८)" निष्प्रतिकर्मताद्वारे एष महात्मा निष्पतिक
मशरीरोऽविमलादिकमपि कदाचिन्नापनयति, न च प्राणान्ति केऽपि समापतिते व्यसने द्वितीयपदमासेवते, उकं च
"निप्पडिकम्मसरीरो अच्छिमलाईवि नावणेइ सया। पाणंतिएविय तहा वसणंमि न वट्टए बीए ॥१॥ अप्पबहुत्तालोदायणविसयातीतो उ होइ पसत्ति । अहवा सुहभावातो बहुगं एयंचिय इमस्स ॥२॥ (पं. १५१९-२०)" भिक्षाद्वारे
पथाद्वारेच भिक्षा विहारकमश्चास्य तृतीयस्यां पौरुष्यो भवति, शेषासु च पौरुषीषु कायोत्सर्गों, निद्राऽपि चास्यास्पा द्रष्टच्या,
SPECACAUCRACK
For
a From Us
~265