________________
आगम
(४३)
भाग-7 "उत्तराध्ययन”- मूलसूत्र-४ (नियुक्ति: + चूर्णि:)
अध्ययनं २], मूलं [...] / गाथा ||८८-८९/८९-९०|| नियुक्ति: [११९/११९] पूज्य आगमोद्धारकरी संशोधिता मुनि दीपरत्नसागरेण संकलिता: आगमसूत्र-[४३] मूलसूत्र-[०३] उत्तराध्ययन-नियुक्ति: एवं जिनदासगणिरचिता चूर्णि:
प्रत
सूत्रांक [१] गाथा ||८८
ध्ययने
८९||
श्रीउत्तरा०दाहरणं अंगविज्ज' ति 'महराए इंददत्तो' गाहा (११८--१२५) अरहंतपइड्डीवाए महुराए नयरीए इंददचेण पुरोहितेणं | प्रज्ञा चूणौँ
परीपहा पासातगतेणं हेद्वेणं साधुस्स बच्चतस्स पाओ लंबितो सीसे कउत्तिकाउं, सो य सावएण सेविणा दिट्ठो, तस्स अमरिसो जातो, दिटुं २ परीपहा
भो एतेण पावेण साधुस्स उवरि पादो कतोति, तेण पइण्णा कया-अवस्सं मए तस्स पादो छिदियब्बो, तस्स छिद्दाणि मग्गति, *
| अन्नया अलभमाणो आयरियसगास गतूण चंदित्ता पडिकहेति, तेहि भणति--का पुच्छत्ति, अधियासितव्यो सकारपुरकारपरीसहो,15 ॥ ८२ ॥ तेण भणियं--मए पनिण्णा कतेल्लिया, आयरिएहि भण्णति--एयस्स पुरोहियस्स घरे किं वइ, तेण भण्णइ-एयस्स पुरोहितस्स र
पासादो कतल्लओ, तं तस्स पवेसणे रणो भत्तं कीरति, तेहि भण्णाति-जाहे राया पविसति तं पासाद वाहे तुम रायं हत्थे गहेऊण अवसारेज्जासि, जहा पासातो पडति, ताहेऽहं पासातं विज्जाए पाडिस, तेण तहा कयं, सेट्ठिणा राया भणिओ--एतेण तुम्भे 8 मारिता आसि, रुद्रुण रण्णा पुरोहितो साबगरसेव अप्पितो, तेण तस्स इंदकीले पादो कओ, पच्छा छिन्न एव काउ लोहमआ5 काऊण सो छिन्नो, इतरो विसज्जितो, तेण णाधियासिओ सकारपुरकारपरीसहो। इदार्णि पण्णापरीसहो,प्रज्ञायते अनयेति प्रज्ञा, * प्रगता ज्ञा प्रज्ञा, प्रज्ञापरीसहो नाम सो हि सति प्रज्ञाने तेण गवितो भवति तस्य प्रज्ञापरीषहः, प्रतिपक्षे ण प्रज्ञापरीपहो भवति, अविष्णाणमंतो हि ण अद्धिति करेंति यथाऽहमविज्ञातवानिति, शक्यं प्रज्ञानं, दुःखतरं पुनरज्ञानं, सो बुद्धिमिति विचिंतयति उच्यते | कथं ?- 'किं कळं अण्णाणं.' गाथा, तथा चोक्तं ' नैवंविधमहं मन्ये, जगतो दुःखकारणम् । यथाऽज्ञानमहारोगो, दुरंतमति४ दुर्जयम् ॥१॥ इति, पण्णाणं जह सहमाणस्स परीसहो भवति तथा अप्रज्ञानमपि सहितव्यं, ततो परीसहो भवति, तद्यथार्थमेवो
च्यते से गूण मए पुन्धि' गाहा (८८ सू० १२६ ) से इति पूरणे आत्मनिर्देशे वा, णूणमनुमाये 'मये ' ति आत्मन्युपगमे,
ACCCCCCCES
दीप अनुक्रम [८९-९०]
॥८२॥
[95]