________________
आगम
(४३)
प्रत
सूत्रांक
[8]
गाथा
||११५
१२७||
दीप
अनुक्रम
[११६
१२८]
भाग-7 “उत्तराध्ययन”- मूलसूत्र - ४ (निर्युक्तिः + चूर्णि:)
अध्ययनं [ ४ ],
मूलं [१...] / गाथा ||११५-१२७/११६-१२८|| निर्युक्तिः [१७९...२०८/१७९-२०८] पूज्य आगमोद्धारकश्री संशोधिता मुनि दीपरत्नसागरेण संकलिताः आगमसूत्र [४३] मूलसूत्र-[०३] उत्तराध्ययन-निर्युक्तिः एवं जिनदासगणिरचिता चूर्णिः
श्रीउत्तरा०
४
असंस्कृता.
॥ १११ ॥
णिगच्छिऊणं कहा (घाधा ) कया, लोगो मिलितो, तेण मण्णति मे माता मारितत्ति, रायपुरिसेहि सुतं तेहिं गहिओ, दिट्ठो वो दव्बभरितो, अडियाणि य सुबहूणि, सो बंधेऊण रायसगासे समुवणीतो, जायणापगारेहिं सच्धं दध्वं दवावेऊण कुमारेण मारितो, एवं पहाय ते पास पर्यट्टिते गरे, एवं वणिजादयोऽपि कल्कादिविर्देन (भिर्धनं) उपाय तत्प्रहाय परलोके वैरिविघातमाप्नुबंति, न केवलं परलोके चैव ते दुक्खाई पार्वति इहंपि ते दुखाई पाविति दितो 'तेणे जहा संधिमुहे गहीते ' वृत्तं ( ११७-२०७ ) स्त्यायत इति तिष्णं, येन प्रकारेण यथा, संघानं संधिः, क्षेत्रमुखमित्यर्थः, अत्रोदाहरणं – एगमि नगरे एगो चोरो, तेण अभिज्जतो घरगस्त फलगचितस्स पागारकविसीसगं खणितुं खत्तं खतं खत्ताणि य अणेगागाराणि कलसागितिदिगवतसंहितं (ताणि) पयुमामि (सुमागि)ति पुरिसाकिति वा, सो य तं कचिसीसग संठितं खत्तं खणतो घणसामितेण विनातो, ततो तेण अद्धपविट्ठो पाएसु गहितो, मा पविडो संतो आयुषेण वावाइस्सति, पच्छा चोरेण बाहिरठिएण हत्थे गिहितो, से तेहिं दोहिवि बलवंतेहि उभयथा कड्डेज्जमाणो सतंकित पागारकविसीस गेहिं फालेज्जमाणो अत्ताणो विरवति, एवं स्वकर्म्मभिः कृत्यते पापकारी, एस दितो, अगं अस्थोवणयो, 'एवं पया पेच्च इहंपि लोए' एवमवधारणे, प्रज्ञा (जा) यंत इति (प्रजा) कडाण कम्माण नमोक्खो अस्थि', इह परत्र च इहलोके तावत् पियविप्पओगअप्पियसंपयोगरोगदारिददोभग्गदुक्खदोमणस्सादि, परलोके पुण नरगतिरियकुमाणसेसु सारीरमाणसाणि दुक्खाणि अणुभवंति, अवस्सवेदणीयाणि कर्माणि, अथवा 'एवं पया पेच्च इहंपि लोए, ण कम्मुणा बीहह नो कतायि ' प्रजा इत्यामंत्रणे, प्रजा इह परत्र च कर्म्मभिः कृत्यन्ते, तेनैवंविधानां कर्म्मणां (न) पीहयेत् कदाचित्, न प्रतिषेधे, क्रियत इति कर्म, पीहनं अभिलसनं प्रार्थनामित्यर्थः यैः स्तेयादिभिः पापभिः कर्मभिः इह परत्र च पीड्यन्ते
[124]
इहलोकेsपिधनमनधोय स्व
कर्मणा छेदः
॥ १११ ॥