________________
आगम
(४०)
प्रत
सूत्रांक
[-]
दीप
अनुक्रम
[8]
भाग-4 “आवश्यक”- मूलसूत्र - १ (निर्युक्तिः+चूर्णि:) 2 मूल [१] / [ गाथा-], निर्युक्ति: [ ९४९ - ९५१ / ९४९-९५१],
भाष्यं [ १५१...]
अध्ययनं [],
पूज्य आगमोद्धारकश्री संशोधिता मुनि दीपरत्नसागरेण संकलिताः आगमसूत्र [४०]मूलसूत्र [१] आवश्यकनिर्युक्तिः एवं जिनभद्रगणिरचिता चूर्णि -2
नमस्कार व्याख्यायां
॥५६२॥
| कमेचा तं वंदति, खमएण णिग्गच्छंती हत्थे गहिया, भणिया य- कडपूयणे ! एवं तिकालभोई बंदसि, इमे महातवस्सी ण बंदसि?, सा भणति - अहं भावखमयं वंदामि, ण दव्यखमएत्ति, गवा, पभाते दोसीणस्स गतो, णिमंतेति, एगेण पायें गहाय खेलो छूढो, सो भणति मिच्छामि दुक्कड, जं मए खेलमल्लवं तुम्म पोवणीय, एवं सेसेहिवि, सो जिमेतुमारद्धो, तेहिं वारितो, वेगमावण्णो । | पंचवि सिद्धा । विभासा ॥ अनच्चपुत्तो वरधओ, तस्स तेसु २ प्रयोजनेषु पारिणामिया, जथा माता मोताविता, सो पलाविओ, एयमादी सब्धं विभासियां । अष्ण भगति एगो मंतिपुत्तो कप्पडियरायकुमारेण समं हिंडति, अण्णदा फेमित्तिओ घडितो, रचि | देसकुडिठियाणं सिवा रडति, कुमारेण णेमित्तिओ पुच्छितो- किं सा भगतित्ति ?, तेग भणितं इमं भणति इमंमि नदितित्थाम कलेवरं चितिति, एयरस कडीए सर्व पर्यकाणं, कुमार ! तुमं गण्हाहि तुज्झ पायका मम य कलेवरंति, मुद्दियं पुण् ण पुराणी
पुच्छितो, सो भणति चफिल इयं कहति, एस भगति कुमार ! तुज्यवि पायका संजाता मज्झवि कलेवरंति, कुमारी तुसिणी ओ | जाओ, अमच्चपुचेण चिंतियं पेच्छा से सतं किं किविणतणे गतो आउ सोंडीरताए १, जदि किविणतणेण कर्त ण तस्स रज्जेति णियतामि, पच्चूसे भगति- बच्चह तुम्मे, मम पुग सूलं रुजति, ण सक्कुणोमि गंतुं कुमारेण भणियं ण जुतं तुमं मोसूण गंतु, किंतु मा एगत्थ कोइ जाणिहित्ति तेण वच्चामो, पच्छा कुलपुत्तधरं पीतो, समप्पिओ, तं च सव्वं पेज्जामु दिण्णं, मंतिपुत्तस्स अवगतं जया सोंडीरतापीच, भणितं चणेण- अस्थि मे विसेस अतो गच्छामि, पच्छा गतो, कुमारेण रज्जं पत्तं, भोगावि दिण्णा । एतस्स पारिणामिगी ।
(271)
परिणामिकी
बुद्धिः
॥५६२॥