________________
आगम
(०२)
प्रत
सूत्रांक
||१११
१४२||
दीप
अनुक्रम
[१११
१४२]
भाग-2 “सूत्रकृत” - अंगसूत्र - २ (निर्युक्तिः+चूर्णि:)
श्रुतस्कंध [१], अध्ययन [ २ ], उद्देशक [२], निर्युक्तिः [४३-४४], मूलं [गाथा १११-१४२ ]
पूज्य आगमोद्धारकश्री संशोधिता मुनि दीपरत्नसागरेण संकलिता.....आगमसूत्र [०२], अंग सूत्र [०२] "सूत्रकृत" जिनदासगणि विहिता चूर्णिः
मुनि दीपरत्नसागरेण संकलि
श्रीसूत्रक ताङ्गचूर्णिः ।। ८३ ।।
AMIL CUT PANAUD
तस्यैवं 'उवनीनतरस्स ताइणो०' वृत्तं ॥ १२७ ॥ भिक्षोः धर्म्ममुपनीतः परीपहजयं वा, अयं चोपनीतः २ अयमनयोरुपनीततर: ज्ञानदर्शनचारित्रेषु यस्यात्मा उपनीततरः स भवत्युपनीततरः, त्रायतीति त्राता, स च त्रिविधः - आत्म० पर० उभयत्राता -जिनकल्पिकाई इच्छवासिनः 'भयमानम्म विवित्तमासनं' इत्थीपसुपंडगविरहितं विवितं आसनग्रहणादुपाश्रयोऽपि गृहीतः 'सामाइयमाहु तस्स तं समभावः मामाइये आहुः तस्य तं समभाषं सामाइयं तस्सेवंगुणजातियस्स सामायिक, कतरं १, चारित्तसामाइयं, आहु-उक्तवानिति तित्थकरो अञ्जसुहम्मो वा सिस्साण कथेति, तस्य चारित्रधः, किं करोति १, यः आत्मानं भये न दर्शयति, न क्षुभ्यत इत्यर्थः किंचान्यत्- 'उसिणोदकतत्तभोगणो०' वृत्तं ।। १२८ ।। उमिणग्रहणात् फागोदगं सोचीरग उन्होदगादीणि गहिताणि, तप्तग्गहणात् स्वाभाविकस्यातपोदकादेः प्रतिषेधार्थः, धर्मेण यस्यार्थः स भवति धम्मड्डी, ही लज्जायां, असंयमं प्रति हीर्यस्यास्ति स हीमान् तस्य ह्रीमतः, स हि लोके शीतोदकं पिधन लज्जते, हीयत इत्यर्थः, तस्येवमप्रमत्तस्य आसतः संमग्गि असाधु 'रायिहि' राजादिभिस्तस्यासाध्वी, कथं १, रिद्धिं दृष्ट्वा तं मा भून्मूर्च्छा कुर्यात्, मूर्च्छतथ असमाधी भवति तथागतस्म वि'त्ति वैराग्यगतस्यापि, अथवा यथाऽन्यं, यथा जिनादयो गता वीतरागं तथा सोऽचि अप्रमादं प्रति गतः, इदानि प्रमत्ता उच्यन्ते'अधिकरणकरस्म भिक्खुणो०' वृत्तं || १२९|| अधिकरणं करोतीति अधिकरणकरः, 'प्रसह्ये'ति आक्रम्य परपरिभवात् संबंध स्नेहसंतति दारयति ततः दारुणं, 'अड्डे परिहायते ध्रुवं' अर्थो नामा मोक्षार्थः तत्कारणादीनि च ज्ञानादीनि परिहायंति, "जं अज्जियं समीख एहिं तवणियम समइएहिं । मा हु तयं छड्डेहिय बहुतरयं सागपतेहिं ॥ १ ॥ एतेण कारणेणं अधिकारणं पण करेञ्ज संजते स्वपक्षपरपक्षाभ्यामितिवाक्यशेषः, तस्यैव अधिकरण मुकुर्वाणस्य 'मीनोदगपरिदुगुछिणो वृत्तं ॥ १३० ॥ सीतोदगं णाम अवि
[96]
उपनीततरादि
॥ ८३ ॥
