________________
आगम
(०२)
भाग-2 “सूत्रकृत” - अंगसूत्र-२ (नियुक्ति:+चूर्णि:)
श्रुतस्कंध [२], अध्ययन [५], उद्देशक , नियुक्ति: [१८१-१८३], मूलं [गाथा ६३६-६६८] पूज्य आगमोद्धारकरी संशोधिता मुनि दीपरत्नसागरेण संकलिता......आगमसूत्र-[०२], अंग सूत्र-०२] "सूत्रकृत" जिनदासगणि विहिता चूर्णि:
सर्वभव्य
प्रत
सूत्रांक
||६३६६६८||
दीप
अनुक्रम [७०५७३७]]
श्रीसूत्रक
मणति सपक्खचोदओ सब्वे भवसिद्धि एवं सासतित्ति, जइवि जीया सिज्झिस्संति त मावि भवसिद्धियविरहिओ लोगो न भवि- तागचूर्णिः स्सति, ण णामऽभवसिद्धिः, एवं सासतित्ति वा असामतित्ति वा णो बदे। एतेहिं दाहिं ठाणे हिं चवहारो (सूत्रं ६४०), ॥४०५॥ इमाणि दोष्णि द्वाणाणि-वोच्छिनिस्संति भविया अथवा णो बोच्छिजिस्संति, णो णामऽमविया, अथवा सेसा सब्वे गंठिया भवि
| संति, तहावि एतेहिं दोहि ठाणेहिं बवहारादीत्यतथ दर्शनं न भाति, एतेहिं दोहि ठाणेहि अणायारं विजागए, कतरं अनाचार,
दर्शनानाचारं, स्यात् कथं मन्तव्यं, वक्तव्यं वा ? "जयन्तीति ! से जहा णामए मधागाससेढी" एवं मन्तव्यं, परेण वा पुढेण YA वक्तव्यं, उक्को दर्शनाचारस्येति । इदानीं चारित्रं प्रति थद्वानमुच्यते-जे केइ खुड्या पाणा ॥६४१॥ वृत्तं, इन्द्रियाणि प्रति
खुटुगा सब्बे एगेंदिया वेइंदिया क्रमवृद्धि जाव पंचेन्द्रिया, अथ शरीरं प्रति कुंथुमादी खुड्डगा हस्थिमादी महालया, संति-विद्यन्ते सर्वे लोकप्रत्यक्षा, आलयः शरीर, महानालयो येषां ते महालयाः, ताँच जिघांसुर्यदि कश्चित्पृच्छेत् आर्जवा दुर्विदग्धो वा-सरिसं वेर कम्मं ते मारेमाणस्स, किं सरिसो कर्मबंधो भवतित्ति, तत्थ को ववहारो?, उच्यते-तेहिं दोहिं ठागेहिं ॥६४२॥ वृत्तं, कथं न विद्यते !, जइ भमति-सरिसो कम्मबंधो तो महालया परिचत्ता, इतस्था ते थूलचि कया, अथ न भीरू लोगरवभीरू य ते परिहरति खुइलए य कुंथुमादि एगिदिए वहतो, दोहि ठाणेहिं ववहारोन, समं त्रुवता महालया तथाऽनुज्ञा, विपमं त्रुवता खुदलाघातानुज्ञा भवति, तेन धर्मसंकटमेतत् , न कश्चिानानो धर्मसंकटमनुप्रविशेद , अत्र दूधगणिक्षमाश्रमणशिष्या भटियाचार्या वते-अत्र निस्तुपमेव वाक्यमतो अवचनीयवाद इति, स तु तैरेव पुनर्विशेपितः, यथा शाक्यानां नित्यानित्यावेवेत्यवचनीयः पुदलः अस्माकं तु विशिष्टं अबक्तव्यं, कथं न वक्तव्यं ?, तुल्योऽतुल्यो वा घाते वन्ध इति तृतीयमवक्तव्यं, अन्यमत्या आचार
|४-५॥
[420]