________________
आगम (४३)
[भाग-३६] “उत्तराध्ययनानि”- मूलसूत्र-४ (मूलं+नियुक्ति:+वृत्तिः )
अध्ययनं [८], मूलं [-1 / गाथा ||२|| नियुक्ति: [२५९...]
प्रत
सूत्रांक
||२||
या भवेत् ' स्यात् तत् क्रियत इति कर्म तदेव कर्मकम्-अनुठान, यत् कीदगियाह-येन कर्मणा हेतौ (पा०२-३ २३) तृतीया' अहमित्यात्मानं निर्दिशति, 'दुर्गति' नरकादिकां 'ण गच्छेज'ति न गच्छेयं-न यायां, पठन्ति च-जे
णाचं दुग्गई तो मुचेजत्ति सुगमम् , अत्र भगवतश्छित्रसंशयत्वेऽपि मुक्तिगामितया दुर्गत्यसत्त्वेऽपि च प्रतियोध्या ४. पूर्वसङ्गतिकापेक्षमित्वमभिवानं, नागार्जुनीयास्तुप्रथमपदमेवं पठन्ति-'अधुमि मोहगहणए' तत्र मुद्यतेऽनेन जान
नपि जन्तुरिति मोहो-दर्शनमोहनीपादिः तेन गहनो-गुपिलो मोहगहनः स एव मोहगहनास्तस्मिन्निति सूत्रार्थः ॥ एवं च भगवतोद्गीते तेऽप्येनमेव ध्रुवकं प्रत्युद्गायन्ति तालं च कुट्टयन्ति, तैश्च प्रत्युद्गीते भगवानाहविजहित्तु पुव्वसंजोगं न सिणेहं कहिंचि कुग्विजा । असिणेह सिणेहकरेहिं दोसपउसेहि मुच्चई भिक्खू ॥२॥ 6 व्याख्या-'विहाय' विशेषेण-तदननुस्मरणाद्यात्मकेन हित्वा-यक्त्वा, कमित्याह-पुरा परिचिता मातृपित्रादयः | A पूर्वशब्देनोचन्ते तत तैः, उपलक्षगत्वादन्यैश्व खजनधनादिभिः संयोगः-सम्बन्धः पूर्वसंयोगतं, ततः किमित्याह
न'नेहम् ' अभिषकं कचिद्वाऽभ्यन्तरे वा वस्तुनि 'कुविज'त्ति कुति, तथा च को गुण इत्याह-असिणेह'त्ति प्राकृतत्वाद्विसर्जनीलोपेऽलेहः-अविद्यमानप्रतिवन्धः, 'सिणेहकरेहिति सुन्यत्ययादपेर्गम्यमानत्वाञ्च स्नेहकरेवपि दी-नेहकरणशीलेपपिपुत्रकलत्रादिषु, आस्तामन्येष्वित्यपिशब्दार्थः, 'दोषपदैः' अपराधस्थानः 'मुच्यते'त्यज्यते, किमुक्त।
भवति-निरतिचारचारित्रो भवति, अनुक्तनेहो हि कलवाद्यभिषङ्गात् दोषपदमतिचाररूपमाप्नुयाद्, 'भिक्षु
दीप अनुक्रम [२१०]
पूज्य आगमोद्धारकरी संशोधित: मुनि दीपरत्नसागरेण संकलित..आगमसूत्र[४३), मूलसूत्र[४] उत्तराध्ययनानि मूलं एवं शान्तिसूरिविरचिता वृत्ति:
~80
