________________
आगम (४३)
[भाग-३६] “उत्तराध्ययनानि”- मूलसूत्र-४ (मूलं+नियुक्ति:+वृत्ति:)
अध्ययनं [७], मूलं [-1 / गाथा ||२|| नियुक्ति: [२४९]
प्रत
सूत्रांक
||२||
एएहिं अम्हसामिसालेहिं अहहिं जवसजोगासणेहिं तदुवओगेहिं च अलंकारविसेसेहिं अलंकारितो पुत्त इव परिपालिजति, अहं तु मंदभग्यो सुक्काणि तणाणि काहेवि लभामि, ताणिवि ण पज्जत्तगाणि, एवं पाणियंपि, ण यमं कोऽवि लालेति । ताए भण्णति-पुत्त !
आउरचिन्नाई एयाई, जाई चरइ नंदिओ। सुकत्तणेहिं लाढाहि, एयं दीहाउलक्खणं ॥ २४९ ॥
जहा आउरो मरिउकामो जं मग्गति पत्थं वा अपत्थं वा तं दिजति से, एवं सो पंदितो मारिजिहिति जदाग ४ तदा पेच्छिहिसि, इति सूत्रार्थः॥ ततोऽसौ कीदृशो जातः १ किं च कुरुते ? इत्याह
तओ स पुढे परिब्बूढे, जायमेदे महोयरे । पीणिए विपुले देहे, आदेसं परिकखए ॥२॥ ४ व्याख्या-'तत इत्योदनादिदानाद्धेतौ पञ्चमी, 'स' इत्युरनः 'पुष्ट' उपचितमांसतया पुष्टिभाक् 'परिवृढः प्रभुः ।
१ रेतरस्मत्स्वामिश्यालैराढ्यैर्यवसयोग्याशनैस्तदुपयोगैश्वालङ्कारविशेषैरलड्कृतः पुत्र इव परिपाल्यते, अहं तु मन्दभाग्यः शुष्काणि । तृणानि कदापि लभे, तान्यपि न पर्याप्तानि, एवं पानीयमपि, न च मां कोऽपि लालयति । वया भण्यते-पुत्र ! आतुरचिहानि एतानि, यानि घरति नन्दिकः । शुष्कतृणैर्यापर्यतत् दीर्घायुलक्षणम् ॥ १॥ यथा आतुरो मर्नुकामो यन्मार्गयति पध्यमपथ्यं वा तहीयते तस्मै, एवं स नन्दिको मारयिष्यते यदा तदा प्रेक्षयिष्ये
दीप अनुक्रम [१८०]
For
Prato
पूज्य आगमोद्धारकरी संशोधित: मुनि दीपरत्नसागरेण संकलित..आगमसूत्र[४३), मूलसूत्र[४] उत्तराध्ययनानि मूलं एवं शान्तिसूरिविरचिता वृत्ति:
~474
