________________
आगम
(१०)
भाग-[१३] “भाग-१३ “प्रश्नव्याकरणदशा” - अंगसूत्र-१० (मूलं+वृत्ति:)
श्रतस्क न्ध : [१], ----------------------- अध्य यन [१]----------------------- मल [...४] पूज्य आगमोद्धारकरी संशोधित: मुनि दीपरत्नसागरेण संकलित..आगमसूत्र- [१०], अंगसूत्र- [१०] "प्रश्नव्याकरणदशा" मूलं एवं अभयदेवसूरि-रचिता वृत्ति:
डगलबंधणााण वाडगपरिवारणाणि य पंकजलनिमज्जणाणि वारिप्पवेसणाणि य ओवायणिभंगविसमणिवडणदवग्गिजालदहणाई य, एवं ते दुक्खसयसंपलिता नरगाउ आगया इह सावसेसकम्मा तिरिक्खपंचेंदि
एसु पाविति पावकारी कम्माणि पमायरागदोसबहुसंचियाई अतीव अस्सायककसाई 'पुब्बकम्मकयसंचयतत्तति पूर्वकृतकर्मणां सञ्चयेनोपतप्ता-आपन्नसंतापा ये ते तथा, निरय एवाग्निनिरयाग्निस्तेन महाग्निनेव सम्प्रदीप्ता येते तथा, गाढदुःखां-प्रकृष्टदुःखरूपां द्विविधां वेदनां वेदयन्तीति योगः,
किंभूतां?-महदयं यस्यां सा तथा तां कर्कशां कठिनद्रव्योपनिपातजनितत्वात् असातां-असाताख्यधेदनीFयकर्मभेदप्रभवां शारीरी मानसीं च तीब्रां-तीबानुभागबन्धजनितां पापकर्मकारिणः, तथा बहूनि पल्योप
मसागरोपमाणि करुणा-दयास्पदभूताः करुणं वा पालयन्ति 'ते'त्ति पूर्वोक्ताः पापकर्मकारिणः 'अहाउय'ति यथायद्धमायुष्क, गाढयाऽपि वेदनया नोपक्राम्यत इति भावः, तथा यमकायिकैः-दक्षिणदिक्पालदेवनिकायाश्रितैरसुरैरंवादिभिरित्यर्थः बासिता-उत्पादितभया यमकायिकत्रासितास्ते च शब्दम्-आर्त्तखरं कुर्वन्ति भीतास्सन्तः, 'किं तेत्ति तद्यथा 'अविहावत्ति हे अविभाव्य!-अविभावनीयखरूप 'सामित्ति हे स्वामिन् 'भायत्ति! हे भ्रातः 'बप्पत्ति हे वप्प!, हे पितः । इत्यर्थः, एवं हे तात! 'जियवंति हे जितवन्-प्राप्तजयजीवित ! 'भुय'त्ति मुंच 'मे'त्ति 'मां'मरामित्ति निये, इह च नारकाणां बहुवचनप्रक्रमेऽपि यदेकवचनं तदेकापेक्षं तज्जात्यपेक्षं छान्दसत्वाद्वेति, यतो दुर्बलो व्याधिपीडितोऽहं 'किं दाणि सित्ति किमिदानीमसि-भवसि ?,
म.व्या.४
REnand
uniorary au
~238~
