________________
आगम [०५]
[भाग-९] “भगवती”- अंगसूत्र-५ [मूलं+वृत्ति:]
शतक [९], वर्ग [-], अंतर्-शतक [-], उद्देशक [३३], मूलं [३८६-३८७] पूज्य आगमोद्धारकरी संशोधित: मुनि दीपरत्नसागरेण संकलित..आगमसूत्र- [०५], अंगसूत्र- [०५] "भगवती" मूलं एवं अभयदेवसूरि-रचिता वृत्ति:
प्रत
सूत्रांक
[३८६
-३८७]
तदेवं संस्तारककर्तृसाधुभिरपि क्रियमाणस्याकृततोक्ता, ततश्चासौ स्वकीयवचनसंस्तारककर्तृसाधुवचनयोविमर्शात् प्ररूपि8 तवान्-क्रियमाणं कृतं यदभ्युपगम्यते तन्न सङ्गच्छते, यतो येन क्रियमाणं कृतमित्यभ्युपगतं तेन विद्यमानस्य करणक्रिया प्रतिपन्ना, तथा च बहवो दोषाः, तथाहि-यत्कृतं तरिक्रयमाणं न भवति, विद्यमानत्वाचिरन्तनघटवत् , अथ कृत
मपि क्रियते ततः क्रियतां नित्यं कृतत्वात् प्रथमसमय इवेति, न च क्रियासमाप्तिर्भवति सवेंदा क्रियमाणत्वादादिसमय४ वदिति, तथा यदि क्रियमाणं कृतं स्यात्तदा क्रियावैफल्यं स्वाद् अकृतविषय एव तस्याः सफलत्वात् , तथा पूर्वमसदेव
भवदृश्यने इत्यध्यक्षविरोधश्च, तथा घटादिकार्यनिष्पत्तौ दीर्घः क्रियाकालो दृश्यते, यतो नारम्भकाल एव घटादिकार्य ॥ दृश्यते नापि स्थासकादिकाले, किं तहि, तरिक्रयाऽवसाने, यतश्चैवं ततोन क्रियाकालेषु युक्त कार्य किन्तु क्रियाऽत्र|सान एवेति, आह च भाष्यकार:-"जस्सेह कजमाणं कयति तेणेह विजमाणस्स । करणकिरिया पवना तहा य बहुदोसपडिवत्ती ॥ १॥ कयमिह न कज्जमाणं तब्भावाओ चिरंतणघडोब । अहवा कयपि कीरइ कीरउ निश्च न य समत्ती ॥२॥ किरियावेफलंपि य पुवमभूयं च दीसप हुँतं । दीसइ दीहो य जओ किरियाकालो घडाईणं ॥३॥ नारंभे चिय
१ यस्येह क्रियमाणं कृतमिति मतं तेनेह विद्यमानस्य करणक्रियाशीकृता तथा च बहुदोषापत्तिः ॥ १ ॥ इह कृतं न क्रियमाणं तद्भावाचिरन्तनघट इव । अथवा कृतमपि चेक्रियते करोतु नित्यं न च समातिः ॥ २ ॥ क्रियाफल्यमपि च पूर्वमभूतं च भवदृश्यते (दृष्टापळापः ) यत्नो पढादीनां क्रियाकालश्च दी| दृश्यते ॥ ३ ॥न चारम्भे
अनुक्रम [४६६-४६७]]
SE
जमाली-चरित्रं
~415
