Mahabharat Katha

SR No.: 034940
Original Sutra Author: N/A
Author: Karsandas Manek
Publisher: Nachikta Prakashan
Publication Year: 1972
Total Pages: 238
Language: Gujarati
Classification: Book_Gujarati
File Size: 7 MB

Page 123

૧૧૫
એટલે?” ક્યાંક કશીક ભૂલ થઈ ગઈ, એટલું સમજાતાં ઉત્તકે પૂછયું.
“એટલે એમ, મહર્ષિ, કે મેં તમારા માટે ખાસ ઈન્દ્રને અહીં મોકલ્યો હતે, “ઉત્તય અમૃતં –જા, ઉત્તકને અમૃતપાન કરાવ-એમ કહીને. ઈન્ડે ઘણી જ આનાકાની કરી,–“મર્ય માનવીને અમૃતપાન કરાવીને અમર કરે યોગ્ય નથી.” વગેરે કહીને; પણ પછી ઉત્તકને તારે અમૃતપાન કરાવવું જ પડશે.” એવો આગ્રહ જ્યારે મેં જારી જ રાખ્યો, ત્યારે તેણે એક વિનતિ મને કરી: “હુ માતંગરૂપે ઉત્તકની સામે અમૃતસ્ત્રોત વહાવીને પ્રગટ થઈશ. એ રીતે એ અમૃત પીશે તો ઠીક છે, નહિતર હું પાછે આવીશ! ”
ઉત્તકે હાથ ઘસ્યા. માતંગને અસપૃશ્ય ગણતાં, અમૃત તેના હાથમાંથી છટકી ગયું હતું !
તેને પસ્તાવો તે ખૂબ થયે, પણ હવે શું થાય! આશ્વાસન ફક્ત એટલું જ હતું કે કૃપાળુ કૃષ્ણ મભૂમિમાં તેને તરસ લાગે કે સાદું પાણું તેની સામે પ્રગટ થશે, એ વરદાન એના સ્થૂલ રૂપમાં કાયમ રાખ્યું હતું.
ર૭૪. પરિક્ષિતને જન્મ
કૃષ્ણને વિદાય કર્યા પછી પાંડવો હિમાલય તરફ ગયા. હિમાલયનું આકર્ષણ તે એમને, આપણે હવે જાણીએ છીએ તે પ્રમાણે, જન્મથી જ છે. પણ આ પ્રસંગે “પૃથ્વીના માનદંડ” જેવા આ નગાધિરાજ કને જવાનું કારણ આગળનાં પ્રકરણમાં કહેવાઈ ગયું છે તે પ્રમાણે, સાવ જુદું હતું. વ્યાસ અને કૃષ્ણ અને નારદ-પોતાના સૌ હિતેચ્છુઓની સલાહથી તેમણે અશ્વમેધ યજ્ઞ કરવાનો નિશ્ચય કર્યો હતો, અને અશ્વમેધ માટે જોઈતું દ્રવ્ય તેમને શિવના તેમ જ કુબેરના એ નિવાસસ્થાનમાંથી જ જડે એમ હતું. મરુત્તના યજ્ઞની વાત તેમના મનમાં વસી ગઈ હતી.
પણ આવું કાઈ સ્કૂલ કારણ ન હોત તોપણ, યુદ્ધના સંહારને પરિણામે શેકસંતપ્ત બનેલ તેમના હૃદયને અત્યારે હિમાલયની શીતલ અને શાતિપ્રેરક હવાની અત્યંત અગત્ય હતી.